Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
по́плеч, прысл.
У непасрэднай блізкасці з кім-н., плячо ў плячо, поруч.
Ісціп.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
по́плечнареч. (только о людях) ря́дом; бок о́ бок; (дружно) рука́о́б руку; (при гл. нахождения, состояния — ещё) во́зле, по́дле;
яны́ сядзе́лі п. — они́ сиде́ли ря́дом (бок о́ бок);
ён падышо́ў і стаў п. — он подошёл и стал ря́дом (во́зле, по́дле);
ён ішо́ў п. з ба́цькам — он шёл ря́дом (бок о́ бок) с отцо́м;
стая́ць п. з бра́там — стоя́ть ря́дом с бра́том (во́зле, по́дле бра́та)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́плеч, прысл.
У непасрэднай блізкасці з кім‑н., плячо з плячом, поруч, побач. Каля пярэдняга воза поплеч ішлі Сымон Мікуць і Міхал Стальмаховіч.Чорны.І вось так прыпала якраз, што Уладзіку давялося ляжаць у тым асінніку поплеч з дзядзькам Сцяпанам.Краўчанка.Падняў Бурмагін роту ў атаку, сам поплеч з хлопцамі бег.Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
по́плечIпрысл nében, dáneben; Hand in Hand, Schúlter an Schúlter;
яны́ ішлі́по́плеч sie gíngen Hand in Hand [nebeneinánder]
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
По́плеч ’у непасрэднай блізкасці, поруч, побач’ (ТСБМ, Гарэц., Байк. і Некр., Др.-Падб., Мядзв.: Нік. Очерки; Шат., Касп., Сл. ПЗБ. Бяльк.). Утворана па мадэлі по + назва часткі цела, аналагічна по‑бач ад бок, по‑руч ад рука, по‑плеч ад плячо, літаральна ’каля пляча’. Першапачаткова, магчыма, адвербіялізаваны назоўнік, параўн. польск.pobocz ’абочына’, ’месца на водшыбе’, даўнейшае ’цуглі, лейцы’ (Брукнер, 423). Сюды ж таксама паплечнік ’найбольш блізкі ў справе калега’, параўн. ст.-польск.poplecznik ’памочнік воіна-рубакі, які стаіць у яго за спіной і бароніць ззаду’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
по́плечII (з), по́руч (з) прыназ nében (D);
ён ішо́ў по́плеч з ба́цькам er ging nében séinem Váter
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
по́руч, прысл.
1. Побач, поплеч.
Мы ішлі п.
2. Недалёка, паблізу.
На траве сядзелі людзі, а вазы стаялі п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)