перамяні́цца, -мяню́ся, -ме́нішся, -ме́ніцца; зак.

Стаць іншым, змяніцца.

Характар перамяніўся.

Надвор’е перамянілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перамяні́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. перамяню́ся пераме́німся
2-я ас. пераме́нішся пераме́ніцеся
3-я ас. пераме́ніцца пераме́няцца
Прошлы час
м. перамяні́ўся перамяні́ліся
ж. перамяні́лася
н. перамяні́лася
Загадны лад
2-я ас. перамяні́ся перамяні́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час перамяні́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перамяні́цца сов.

1. перемени́ться, измени́ться;

яе́ хара́ктар ве́льмі ~ні́ўся — её хара́ктер о́чень перемени́лся (измени́лся);

2. взять ина́че и́ли бо́лее удо́бно;

пачака́й, я ~мяню́ся, мне нязру́чна не́сці — подожди́, я возьму́ ина́че, мне неудо́бно нести́;

3. разг. смени́ть бельё

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перамяні́цца, ‑мянюся, ‑менішся, ‑меціцца; зак.

1. Стаць іншым, змяніцца. Характар перамяніўся. Надвор’е перамянілася. □ Многае перамянілася за апошнія два гады ў калгасе. Дуброўскі. Як [Зоня] перамянілася, як папрыгажэла за гэты час!.. Кулакоўскі. // да каго. Змяніць свае адносіны да каго‑, чаго‑н. Да .. [Івана] раптам перамяніліся ўсе дружбакі. Быкаў. Я доўга думаў, што б такое зрабіць, каб мама перамянілася да іх [Алежкі і Федзі], і нават раіўся з сябрукамі. Скрыпка.

2. Разм. Замяніцца, змяніцца іншым, новым. — Не адзін полк за той час у тым горадзе перамяніўся. Чорны. — Яе ж у калгасе сустрэлі ў штыкі .. Перамянілася восем мужыкоў — старшынь, не хапала яшчэ бабы... Васілевіч. // Абмяняцца кім‑, чым‑н. з кім‑н. Чамусьці сюды захацеў перасесці Горык Шаблоўскі. Ён пачаў прасіць Васю Чэпелева перамяніцца з ім месцамі. Сапрыка. // у што. Разм. Пераадзецца. Перамяніцца ў чыстае. Перамяніцца ў будзённае. □ Гальвас, не маючы ўжо і бялізны перамяніцца, стараўся адчапіцца ад свайго слугі. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамяні́цца sich (ver)ändern, sich wénden; sich wándeln; úmschlagen* vi (s) (раптоўна);

надво́р’е перамяні́лася das Wétter ist [hat] úmgeschlagen, das Wétter hat sich gewéndet;

часы́ перамяні́ліся die Zéiten háben sich geändert [gewándelt];

перамяні́цца да ле́пшага sich zum Bésseren [zum Vórteil] verändern; sich béssern;

перамяні́цца з тва́ру die Fárbe wéchseln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

перемени́ться перамяні́цца, змяні́цца, замяні́цца;

всё перемени́лось усё перамяні́лася (змяні́лася);

перемени́ться к лу́чшему перамяні́цца (змяні́цца) на ле́пшае;

перемени́ться в лице́ змяні́цца з тва́ру.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пераме́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да перамяніцца (у 1 знач.).

2. Зал. да пераменьваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odmienić się

зак. змяніцца, перамяніцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зына́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Перайначыцца, перамяніцца. — А божачка мой, дык няўжо ж я так зыначылася, што ты цёткі Каці не пазнаў. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пераця́міць ’перавучыцца’ (Шпіл.). Да пера- і цяміць ’кеміць’ (гл.), хаця семантыка аформілася пры ад’ідэацыі лексемы цёмны ’невучоны, няграматны’, г. зн. ’перамяніцца з няграматнага ў навучанага, кемлівага’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)