перабіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. перабіра́нне
Р. перабіра́ння
Д. перабіра́нню
В. перабіра́нне
Т. перабіра́ннем
М. перабіра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

перабіра́нне ср.

1. перебира́ние;

2. перен. перебира́ние;

3. привере́дничание;

4. пластова́ние;

5. теребле́ние;

1-5 см. перабіра́ць 1-5;

6. разг. переселе́ние; см. перабіра́цца 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перабіра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перабіраць — перабраць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабра́ць, -бяру́, -бярэ́ш, -бярэ́; -бяро́м, -бераце́, -бяру́ць; -бяры́; -бра́ны; зак.

1. каго-што. Разбіраючы, сартуючы, перагледзець (многае).

П. кнігі.

П. бульбу.

П. у размове ўсіх знаёмых (перан.).

2. што. Разабраўшы, скласці, набраць нанава (спец.).

П. сцены.

П. тэкст.

3. што. Паслядоўна дакрануцца да чаго-н.

П. гузікі на кофце пальцамі.

4. што і чаго. Узяць больш, чым трэба, занадта многа.

П. фонд зарплаты.

5. Зрабіць звыш меры, перадаць, перастарацца (разм.).

П. меру (зрабіць лішняе). У нядзелю ў гасцях перабраў (выпіў лішняе).

|| незак. перабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перабіра́нне, -я, н., перабо́р, -у, м. і перабо́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перебира́ние

1. перабіра́нне, -ння ср.;

2. перабіра́нне, -ння ср.; пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср.; перасыпа́нне, -ння ср.; см. перебира́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

shuffle​1 [ˈʃʌfl] n.

1. ша́рканне, шо́рганне (нагамі)

2. перабіра́нне, ператасо́ўка;

give smth. a good shuffle до́бра што-н. ператасава́ць

3. шафл (народны танец пад валынку)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Перабо́р 1 пярабор, перабі́р, пярэбір, пярэбірак, пярэ́бірка ’пласт сена’ (ЛА, 2). Да пера- і біраць ’складваць сена пластамі’ (гл.), што адлюстроўвае зграбанне сена граблямі да ног.

Перабо́р 2 ’адтуліна ў жалейцы’ (брагін., Мат. Гом.), сюды ж віц. pirabór, якое Машынскі параўноўвае з харв. далмацінск. prebirač, луж. přeberawa, польск. позн. przebierka ’пішчалка ў дудзе’ (Машынскі, Atlas, 3). Ад перабіра́ць (пальцамі) — у выніку пераносу значэння ’перабіранне’ > ’адтуліна’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

привере́дничанье ср., разг. перабіра́нне, -ння ср., перабо́ры, -раў ед. нет, перабо́рлівасць, -ці ж., нараві́стасць, -ці ж.; капры́зы, -заў мн.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перекочёвка ж., перекочёвывание ср.

1. перакачо́ўванне, -ння ср., перавандро́ўванне, -ння ср., разг. перавандро́ўка, -кі ж.;

2. перахо́д, -ду м.; перабіра́нне, -ння ср.; см. перекочёвывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перебо́рка ж.

1. (действие) перабіра́нне, -ння ср., перабо́рка, -кі ж.; пераклада́нне, -ння ср., перакла́дванне, -ння ср.; перасыпа́нне, -ння ср.; см. перебира́ть;

2. (перегородка) перагаро́дка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)