параво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. параво́з параво́зы
Р. параво́за параво́заў
Д. параво́зу параво́зам
В. параво́з параво́зы
Т. параво́зам параво́замі
М. параво́зе параво́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

параво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лакаматыў з паравым рухавіком.

|| прым. параво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параво́з м. парово́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параво́з, ‑а, м.

Лакаматыў з паравым рухавіком. У галаве поезда заложна-аднатонна сінеў паравоз. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паравоз

т. 12, с. 77

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

параво́з м Dámpflokomotive [-və] f -, -n; Dámpflok f -, -s;

машыні́ст параво́за Lokomotívführer m -s, -, Lókführer m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Паравоз ’лакаматыў з паравым рухавіком’ (ТСБМ). З рус. парово́з ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запы́хкаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць пыхкаць.

Запыхкаў паравоз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парово́з параво́з, -за м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

steam train [ˈsti:mtreɪn] n. параво́з

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)