параво́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
параво́з |
параво́зы |
| Р. |
параво́за |
параво́заў |
| Д. |
параво́зу |
параво́зам |
| В. |
параво́з |
параво́зы |
| Т. |
параво́зам |
параво́замі |
| М. |
параво́зе |
параво́зах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
параво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.
Лакаматыў з паравым рухавіком.
|| прым. параво́зны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
параво́з, ‑а, м.
Лакаматыў з паравым рухавіком. У галаве поезда заложна-аднатонна сінеў паравоз. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Паравоз ’лакаматыў з паравым рухавіком’ (ТСБМ). З рус. парово́з ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
запы́хкаць, -аю, -аеш, -ае; зак.
Пачаць пыхкаць.
Запыхкаў паравоз.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
парово́з параво́з, -за м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папы́хкваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).
Выпускаць час ад часу дым, пару.
П. люлькай.
На станцыі папыхкваў паравоз.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
параві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
1. Паравы кацёл або рухавік (спец.).
2. Паравоз або цягнік з паравозам (разм., уст.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лакаматы́ў, -ты́ва, мн. -ты́вы, -тываў, м.
Машына (паравоз, цеплавоз, электравоз), якая рухаецца па рэйках і прызначана для перамяшчэння паяздоў.
|| прым. лакаматы́ўны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)