параво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. параво́з параво́зы
Р. параво́за параво́заў
Д. параво́зу параво́зам
В. параво́з параво́зы
Т. параво́зам параво́замі
М. параво́зе параво́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

параво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Лакаматыў з паравым рухавіком.

|| прым. параво́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параво́з м. парово́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

параво́з, ‑а, м.

Лакаматыў з паравым рухавіком. У галаве поезда заложна-аднатонна сінеў паравоз. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паравоз ’лакаматыў з паравым рухавіком’ (ТСБМ). З рус. парово́з ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запы́хкаць, -аю, -аеш, -ае; зак.

Пачаць пыхкаць.

Запыхкаў паравоз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парово́з параво́з, -за м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

папы́хкваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Выпускаць час ад часу дым, пару.

П. люлькай.

На станцыі папыхкваў паравоз.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Паравы кацёл або рухавік (спец.).

2. Паравоз або цягнік з паравозам (разм., уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лакаматы́ў, -ты́ва, мн.ы́вы, -тываў, м.

Машына (паравоз, цеплавоз, электравоз), якая рухаецца па рэйках і прызначана для перамяшчэння паяздоў.

|| прым. лакаматы́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)