Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
напала́м, прысл.
1. На дзве роўныя часткі, надвае.
Падзяліць маёмасць н.
2. У роўнай долі з кім-н.
Наймаць кватэру н. з сяброўкай.
3. Напалавіну, у сумесі з чым-н.
Ялавічына н. са свінінай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напала́мнареч., см. папала́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
напала́м, прысл.
Разм.
1. На дзве прыблізна роўныя палавіны; надвае. Зламацца напалам. Падзяліць напалам. □ Сама вялікая шаша рэжа гэтае месца напалам.Чорны.Кандрат паклаў разламаную напалам бульбіну і прыліп тварам да шыбы.Галавач.
2. У роўнай долі, на паях з кім‑н. Наймаць пакой напалам.//перан. Перажываць што‑н. разам. Ішлі на ўсход шляхамі белымі, Дзялілі напалам бяду.Панчанка.
3. Удвая. Рыгорка разарваў канверт і выняў адтуль складзены напалам лісток.Краўчанка.
4. Напалавіну, у сумесі з чым‑н. Мы пяклі праснакі Напалам з лебядою І чакалі вясны, Каб адтала кара.Броўка.Па абодва бакі дарогі стаяла няскошаная, напалам з цімафееўкай канюшына.Лобан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напала́мпрысл, разм
1. (надвое) in zwei Hälften, in zwei gléiche Téile;
2. (напалову) zur Hälfte, halb (зчым-н mit D);
дро́бны дождж напала́м са сне́гам Schnéeregen m -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Напала́м ’напалову’ (Гарэц., Др.), ’на дзве роўныя часткі’ (Сл. ПЗБ), напола́м ’напалам, у роўнай долі’ (ТС). Паводле Шубы (Прыслоўе, 115), вынік кантамінацыі напал (гл.) і папалам, што ўяўляе прыназоўнікавае спалучэнне з формай дав. скл. падв. л., гл. поў.