збег, -у, м.

1. гл. збегчы.

2. Месца, паглыбленне, па якім збягае вада.

Стаць на самым збегу вады.

3. Спалучэнне, злучэнне (спец.).

З. зычных гукаў.

◊

Збег акалічнасцей — абставіны, якія склаліся пэўным чынам, ход падзей, які абумовіў што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збе́г

‘дзеянне; спалучэнне, злучэнне чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. збе́г
Р. збе́гу
Д. збе́гу
В. збе́г
Т. збе́гам
М. збе́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

збе́г

‘уцякач’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. збе́г збе́гі
Р. збе́га збе́гаў
Д. збе́гу збе́гам
В. збе́га збе́гаў
Т. збе́гам збе́гамі
М. збе́гу збе́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

збег (род. збе́гу) м.

1. (действие) сбег, сбега́ние ср.;

2. (состояние) стече́ние ср.;

з. акалі́чнасцей — стече́ние обстоя́тельств;

3. грам. сочета́ние ср.;

з. зы́чных — сочета́ние согла́сных

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

збег, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Дзеянне паводле дзеясл. збегчы (у 2 знач.); сцёк, збяганне вады па нахільнай паверхні. Збег вясковых вод.

2. ‑у. Месца, паглыбленне, па якім збягае вада. Стаць на самым збегу вады.

3. ‑у. Спалучэнне, злучэнне чаго‑н. Збег зычных. Збег акалічнасцей. □ — Ты гэтак трапна папаў да нас, што .. цяжка чакаць падобнага збегу абставін. Гартны.

4. ‑а. Уст. Уцякач, бягляк. Верхавы махнуў .. [салдату] шабляй, даў знак спыніцца — злавіць збега ён браўся сам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збег м

1. (дзеянне) Ábfließen n -s;

2. (месца, прыстасаванне) Ábfluss m -es, -flüsse, Wásserablauf m -(e)s, -läufe; Áusguss m -es, -güsse;

3. (спалучэнне) Zusámmenfall m -(e)s, Zusámmenfallen n -s, Zusámmentreffen n -s;

◊ збег акалі́чнасцяў das Zusámmentreffen [die Verknüpfung] der Úmstände

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

збе́глы, -ая, -ае (разм.).

Які збег, уцёк адкуль-н.

З. катаржнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фата́льны, -ая, -ае.

Быццам прызначаны лёсам; непазбежны, наканаваны.

Ф. збег акалічнасцей.

Фатальнае супадзенне.

|| наз. фата́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зія́нне, -я, н.

У мовазнаўстве: збег двух ці больш галосных у слове або на стыку двух слоў, напр.: аэраплан, добра адпачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашчаслі́віць, -віць; безас.; зак., каму і без дап.

Пра спрыяльны збег акалічнасцей для каго-н.

Яму пашчаслівіла быць вучнем славутага вучонага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)