пашчаслі́віць, -віць; безас.; зак., каму і без дап.

Пра спрыяльны збег акалічнасцей для каго-н.

Яму пашчаслівіла быць вучнем славутага вучонага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)