збе́г

‘уцякач’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. збе́г збе́гі
Р. збе́га збе́гаў
Д. збе́гу збе́гам
В. збе́га збе́гаў
Т. збе́гам збе́гамі
М. збе́гу збе́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)