збе́г
‘уцякач’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| збе́г | збе́гі | |
| збе́га | збе́гаў | |
| збе́гу | збе́гам | |
| збе́га | збе́гаў | |
| збе́гам | збе́гамі | |
| збе́гу | збе́гах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)