збе́г

‘дзеянне; спалучэнне, злучэнне чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. збе́г
Р. збе́гу
Д. збе́гу
В. збе́г
Т. збе́гам
М. збе́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)