Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
зара́дм.
1. (род. зара́да) воен. заря́д;
парахавы́ з. — порохово́й заря́д;
баявы́ з. — боево́й заря́д;
2. (род. зара́ду) в др. знач. заря́д;
дада́тны з. электры́чнасці — положи́тельный заря́д электри́чества;
з. эне́ргіі — перен. заря́д эне́ргии;
○ электры́чны з. — электри́ческий заря́д
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зара́д, ‑а і ‑у, М ‑дзе, м.
1.‑у. Пэўная колькасць выбуховага рэчыва, шроту, карцечы, якая змяшчаецца ў снарадзе, патроне, стрэльбе. Тапурыя высыпаў на далонь рэшткі пораху. Заставалася якраз на адзін зарад.Самуйлёнак.У стрэльбе быў добры зарад шроту.Корбан.
2.‑а. Баявы снарад, патрон і пад. [Ётка] дастае з пісьмовага стала рэвальверы і гарады да іх.Чорны.// Куля, шрот, карцеч з пэўнай колькасцю выбуховага рэчыва, запраўленыя ў канал агнястрэльнай зброі. Забіць шомпалам зарад.// Пэўная колькасць выбуховага рэчыва са ўзрывальнікам. Толавы зарад. □ Узляцеў у паветра мост, пахіснулася і пахілілася вадакачка. Лясніцкі загадаў падкласці пад яе адзін зарад.Шамякін.
3.‑у. Колькасць электрычнасці ў якім‑н. целе. Дадатны зарад. Адмоўны зарад. Рознаіменныя гарады.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
зара́дм
1.вайск, эл Ládung f -, -en;
баявы́зара́д schárfe Ládung;
халасты́зара́д blínde Ládung;
выбухо́вы зара́д Spréngladung f -, Brisánzladung f;
2.перан Schuss m -es, Schüsse;
зара́д бадзёрасці ein Schuss Lébenslust
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Зара́д ’пэўная колькасць выбуховага рэчыва ці электрычнасці’. Рус., укр., балг. (< рус.) заря́д ’тс’. Ст.-рус.зарядъ ’умова’, ’колькасць дробу для выстралу’ (XVII ст.). Утворана як бязафіксны назоўнік ад зарядити ’закласці боепрыпас’ (XVII ст.), прэфіксальнага дзеяслова, ад ст.-рус.рядити ’рабіць, рыхтаваць, кіраваць’ < рядъ, гл. рад. Шанскі, 2, З, 61. Словы гэтай мадэлі ў іншых слав. мовах маюць іншыя значэнні, напр. польск.zarząd ’кіраўніцтва’, славен.záred ’парыў; маладняк’, што зыходзяць з таго ж прасл.rędъ.