1.
2. Тое, што і заваёва (у 2
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1.
2. Тое, што і заваёва (у 2
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| заваява́нні | ||
| заваява́ння | заваява́нняў | |
| заваява́нню | заваява́нням | |
| заваява́нні | ||
| заваява́ннем | заваява́ннямі | |
| заваява́нні | заваява́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1. завоева́ние, покоре́ние;
2.
1-2
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заваява́ць, -ваю́ю, -ваю́еш, -ваю́е; -ваю́й; -ваява́ны;
1. каго-што. Захапіць вайной.
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
АНГЛАСАКСО́НСКАЕ
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Англа-саксонскае
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Нармандскае
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
нармандскае
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)