журбі́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
журбі́на |
журбі́ны |
| Р. |
журбі́ны |
журбі́н |
| Д. |
журбі́не |
журбі́нам |
| В. |
журбі́ну |
журбі́ны |
| Т. |
журбі́най
журбі́наю |
журбі́намі |
| М. |
журбі́не |
журбі́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Журбі́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Журбі́н |
| Р. |
Журбіна́ |
| Д. |
Журбіну́ |
| В. |
Журбі́н |
| Т. |
Журбіно́м |
| М. |
Журбіне́ |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)