варо́жы, -ая, -ае.

1. гл. вораг.

2. Вельмі непрыязны, поўны варожасці, нянавісці.

Варожыя адносіны.

В. погляд.

3. Непрыяцельскі.

В. тыл.

|| наз. варо́жасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

варо́жы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варо́жы варо́жая варо́жае варо́жыя
Р. варо́жага варо́жай
варо́жае		 варо́жага варо́жых
Д. варо́жаму варо́жай варо́жаму варо́жым
В. варо́жы (неадуш.)
варо́жага (адуш.)		 варо́жую варо́жае варо́жыя (неадуш.)
варо́жых (адуш.)
Т. варо́жым варо́жай
варо́жаю		 варо́жым варо́жымі
М. варо́жым варо́жай варо́жым варо́жых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

варо́жы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. варо́жы варо́жая варо́жае варо́жыя
Р. варо́жага варо́жай
варо́жае		 варо́жага варо́жых
Д. варо́жаму варо́жай варо́жаму варо́жым
В. варо́жы (неадуш.)
варо́жага (адуш.)		 варо́жую варо́жае варо́жыя (неадуш.)
варо́жых (адуш.)
Т. варо́жым варо́жай
варо́жаю		 варо́жым варо́жымі
М. варо́жым варо́жай варо́жым варо́жых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

варо́жы

1. вражде́бный, неприя́зненный, недоброжела́тельный, недружелю́бный;

2. (неприятельский) неприя́тельский, вра́жеский, вра́жий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

варо́жы, ‑ая, ‑ае.

1. Вельмі непрыязны, поўны варожасці, нянавісці. Варожыя адносіны. Варожы позірк. □ Лес рабіўся больш і больш непрыхільным, чужым, .. варожым. Колас. // Які знаходзіцца ў стане варожасці. Варожыя класы.

2. Непрыяцельскі. Хутка танкі прарваліся ў варожы тыл. Мележ. Вестка аб акружэнні з хуткасцю маланкі даляцела і да варожай абароны, наганяючы смяртэльны жах і дэзарганізуючы абарону. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́раг, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто знаходзіцца ў стане варожасці з кім-н.; непрыяцель.

Закляты в.

2. Ваенны праціўнік, непрыяцель.

В. разбіты.

3. чаго. Прынцыповы праціўнік чаго-н.

В. алкаголю.

|| прым. варо́жы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

В. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Варо́жы (БРС). Укр. воро́жий, рус. воро́жий. Утварэнне ад во́раг (гл.). Прасл. *vorgъ, *voržьjь. Гл. Фасмер, 1, 352; Рудніцкі, 478–479.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

варо́жа прысл., варо́жы féindselig; féindlich (gesínnt);

варо́жыя дзе́янні Féindseligkeiten pl;

варо́жыя адно́сіны féindselige Bezíehungen;

ста́віцца да каго-н варо́жа j-n féindselig behándeln

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

кла́сава-варо́жы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кла́сава-варо́жы кла́сава-варо́жая кла́сава-варо́жае кла́сава-варо́жыя
Р. кла́сава-варо́жага кла́сава-варо́жай
кла́сава-варо́жае		 кла́сава-варо́жага кла́сава-варо́жых
Д. кла́сава-варо́жаму кла́сава-варо́жай кла́сава-варо́жаму кла́сава-варо́жым
В. кла́сава-варо́жы
кла́сава-варо́жага		 кла́сава-варо́жую кла́сава-варо́жае кла́сава-варо́жыя
кла́сава-варо́жых
Т. кла́сава-варо́жым кла́сава-варо́жай
кла́сава-варо́жаю		 кла́сава-варо́жым кла́сава-варо́жымі
М. кла́сава-варо́жым кла́сава-варо́жай кла́сава-варо́жым кла́сава-варо́жых

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кла́сава-варо́жы кла́ссово-вражде́бный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)