во́раг, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто знаходзіцца ў стане варожасці з кім-н.; непрыяцель. Закляты в.

2. Ваенны праціўнік, непрыяцель. В. разбіты.

3. чаго. Прынцыповы праціўнік чаго-н. В. алкаголю.

|| прым. варо́жы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.). В. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)