Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вако́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.
1. Ускраіна населенага пункта.
Выйсці за ваколіцу.
2. Тое, што размешчана вакол населенага пункта; наваколле.
Пайшла погаласка па ўсёй ваколіцы.
|| прым.вако́лічны, -ая, -ае (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вако́ліцаж. око́лица
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вако́ліца, ‑ы, ж.
1. Ускраіна населенага пункта. [Бацька:] — Вазьму я цябе за руку, выведу за нашу ваколіцу ды пакажу той шлях, якім ты пойдзеш.Каваль.Выйшаў раннем за ваколіцу, і пацягнула мяне ў недалёкі лясок, пад раку, у тыя мясціны, дзе некалі праходзіла маё пастушынае маленства.Кулакоўскі.
2. Тое, што размешчана вакол населенага пункта; наваколле. За Лядамі — Ямнае, Градкі,.. Зарэчча — бліжэйшыя вёскі ваколіцы.Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ВАКО́ЛІЦА,
аколіца (ад усх.-слав. околоти абкружаць, абгароджваць, абносіць каламі), наваколле, акруга або агароджа вакол вёскі.