вако́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

1. Ускраіна населенага пункта.

Выйсці за ваколіцу.

2. Тое, што размешчана вакол населенага пункта; наваколле.

Пайшла погаласка па ўсёй ваколіцы.

|| прым. вако́лічны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)