адабра́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адабра́ны адабра́ная адабра́нае адабра́ныя
Р. адабра́нага адабра́най
адабра́нае		 адабра́нага адабра́ных
Д. адабра́наму адабра́най адабра́наму адабра́ным
В. адабра́ны (неадуш.)
адабра́нага (адуш.)		 адабра́ную адабра́нае адабра́ныя (неадуш.)
адабра́ных (адуш.)
Т. адабра́ным адабра́най
адабра́наю		 адабра́ным адабра́нымі
М. адабра́ным адабра́най адабра́ным адабра́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адабра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. адабра́ны адабра́ная адабра́нае адабра́ныя
Р. адабра́нага адабра́най
адабра́нае		 адабра́нага адабра́ных
Д. адабра́наму адабра́най адабра́наму адабра́ным
В. адабра́ны (неадуш.)
адабра́нага (адуш.)		 адабра́ную адабра́нае адабра́ныя (неадуш.)
адабра́ных (адуш.)
Т. адабра́ным адабра́най
адабра́наю		 адабра́ным адабра́нымі
М. адабра́ным адабра́най адабра́ным адабра́ных

Кароткая форма: адабра́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

адабра́ны

1. ото́бранный;

2. о́тнятый;

3. ото́бранный;

1-3 см. адабра́ць I 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адабра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад адабраць ​1.

2. у знач. наз. адабра́нае, ‑ага, н. Тое, што сілай узята, забрана ў каго‑н. Сваю рэзідэнцыю Зюмель Абставіў, як кажуць, на яць, Каб вораг дрыжаў і не думаў Назад адабранае ўзяць. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адабра́ны ábgenommen, wéggenommen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

вы́браны, -ая, -ае.

1. Адабраны для масавага выдання.

Выбраныя творы Якуба Коласа.

2. Лепшы, які выдзяляецца чым-н. сярод іншых, прывілеяваны.

Выбранае кола людзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбо́рны, -ая, -ае.

1. Адабраны з ліку іншых як лепшы па якасці; першагатунковы, выдатны.

Адборная бульба.

2. перан. Вельмі грубы, непрыстойны.

За сцяной чулася адборная лаянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ото́бранный

1. узя́ты, забра́ны, мног. пазабіра́ны; (насильно) адабра́ны, мног. паадбіра́ны;

2. (выбранный) адабра́ны, мног. паадбіра́ны, вы́браны, мног. павыбіра́ны;

3. (о показаниях) узя́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изъя́тый

1. канфіскава́ны, адабра́ны, забра́ны;

2. зня́ты; вы́ключаны; см. изъя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́тнятый

1. адня́ты, мног. паадніма́ны; адабра́ны;

2. (взятый силой) адабра́ны, мног. паадбіра́ны;

3. (от груди) адня́ты, мног. паадніма́ны, адву́чаны, мног. паадву́чваны;

4. (вычтенный) адня́ты; см. отня́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)