адабра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адабра́ны |
адабра́ная |
адабра́нае |
адабра́ныя |
| Р. |
адабра́нага |
адабра́най адабра́нае |
адабра́нага |
адабра́ных |
| Д. |
адабра́наму |
адабра́най |
адабра́наму |
адабра́ным |
| В. |
адабра́ны (неадуш.) адабра́нага (адуш.) |
адабра́ную |
адабра́нае |
адабра́ныя (неадуш.) адабра́ных (адуш.) |
| Т. |
адабра́ным |
адабра́най адабра́наю |
адабра́ным |
адабра́нымі |
| М. |
адабра́ным |
адабра́най |
адабра́ным |
адабра́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адабра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адабра́ны |
адабра́ная |
адабра́нае |
адабра́ныя |
| Р. |
адабра́нага |
адабра́най адабра́нае |
адабра́нага |
адабра́ных |
| Д. |
адабра́наму |
адабра́най |
адабра́наму |
адабра́ным |
| В. |
адабра́ны (неадуш.) адабра́нага (адуш.) |
адабра́ную |
адабра́нае |
адабра́ныя (неадуш.) адабра́ных (адуш.) |
| Т. |
адабра́ным |
адабра́най адабра́наю |
адабра́ным |
адабра́нымі |
| М. |
адабра́ным |
адабра́най |
адабра́ным |
адабра́ных |
Кароткая форма: адабра́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
адабра́ны
1. ото́бранный;
2. о́тнятый;
3. ото́бранный;
1-3 см. адабра́ць I 1-3
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адабра́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад адабраць 1.
2. у знач. наз. адабра́нае, ‑ага, н. Тое, што сілай узята, забрана ў каго‑н. Сваю рэзідэнцыю Зюмель Абставіў, як кажуць, на яць, Каб вораг дрыжаў і не думаў Назад адабранае ўзяць. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́браны, -ая, -ае.
1. Адабраны для масавага выдання.
Выбраныя творы Якуба Коласа.
2. Лепшы, які выдзяляецца чым-н. сярод іншых, прывілеяваны.
Выбранае кола людзей.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адбо́рны, -ая, -ае.
1. Адабраны з ліку іншых як лепшы па якасці; першагатунковы, выдатны.
Адборная бульба.
2. перан. Вельмі грубы, непрыстойны.
За сцяной чулася адборная лаянка.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ото́бранный
1. узя́ты, забра́ны, мног. пазабіра́ны; (насильно) адабра́ны, мног. паадбіра́ны;
2. (выбранный) адабра́ны, мног. паадбіра́ны, вы́браны, мног. павыбіра́ны;
3. (о показаниях) узя́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изъя́тый
1. канфіскава́ны, адабра́ны, забра́ны;
2. зня́ты; вы́ключаны; см. изъя́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
о́тнятый
1. адня́ты, мног. паадніма́ны; адабра́ны;
2. (взятый силой) адабра́ны, мног. паадбіра́ны;
3. (от груди) адня́ты, мног. паадніма́ны, адву́чаны, мног. паадву́чваны;
4. (вычтенный) адня́ты; см. отня́ть.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
апры́чніна, ‑ы, ж.
1. Сістэма надзвычайных мерапрыемстваў, ажыццёўленых Іванам IV для разгрому баярска-княжацкай апазіцыі і ўмацавання Рускай цэнтралізаванай дзяржавы.
2. Спецыяльнае войска Івана IV, якое высочвала і выкараняла «крамолу».
3. Землі, якія былі адабраны Іванам IV у баяр і знаходзіліся ў яго кіраванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)