цяжкі́ ўзды́х, стогн -у m. (ад бо́лю, незадавальне́ньня)
2.
v.i.
1) ця́жка ўздыха́ць, стагна́ць
2) угіна́цца пад цяжа́рам, быць перагру́жаным
3) гавары́ць са сто́гнам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
blubber
[ˈblʌbər]1.
n.
1) во́рвань f., тлушч з марскі́х жывёлаў
2) мо́цны плач, роў -ву m.
2.
v.i.
раўсьці́, го́ласна пла́каць, лямантава́ць
3.
v.t.
гавары́ць з пла́чам
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
subject1[ˈsʌbdʒɪkt]n.
1. тэ́ма, пыта́нне, прадме́т;
be on the subjectгавары́ць на тэ́му;
change the subject змяні́ць тэ́му
2. аб’е́кт;
the subject of an experiment аб’е́кт эксперыме́нта
3.ling. дзе́йнік
4. падда́ны; падда́ная;
a British subject падда́ная Брыта́ніі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Жвялі́ць ’бяззуба, комкаючы есці’ (мсцісл., Юрч. Сін., 80), жвяль, жвель ’выклічнік пра павольную яду’ (мсцісл., Нар. лекс., 175). В.-луж.zwalić ’гаварыць глупства’, славен.žveljáti ’есці марудна, перажоўваючы; нешта рабіць марудна’, серб.-харв.жва̀лити ’зацягваць цуглі; слінявіць, трымаючы ў губах (напр., люльку)’, балг.дыял.жваля ’перажоўваць’, жви́лим ’церці; піць’. Параўн. літ.žvelgseti ’многа гаварыць’ (Шырвід), лат.zvalkšét ’балбатаць, рабіць гук (пра падзенне прадмета і інш.)’ (Мюленбах-Эндзелін). У корані адлюстроўваецца, відаць, тое ж *žьv‑, што і ў жаваць (гл.), але адбывалася і кантамінацыя з гукапераймальным *žv‑ (параўн. жвякаць), прычым аснова ўтвараецца з рознымі галоснымі (a‑, ‑ě‑, ‑i‑) і зычным ‑l‑ (дэтэрмінатывам?).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Саката́ць ’сакатаць’ (БРС, Нас., Шат., Касп., Сцяшк., Гарэц., Шн., Янк. 3.. Інстр. 2, 3, Зн., дыс.), сокоті́ты ’раўнамерна, хораша пастукваць (пра новы воз)’ (Нар. лекс.). Рус.сокота́ць ’балбатаць (як сарока), гагатаць’, ’кудахтаць’. Звязваюць з слав.*sokъ ’ісцец, выведнік, лазутчык’, рус.са́кать ’перагаворвацца’, балг.са́кам ’патрабую, хачу’ і далей з літ.sakýti, sakaũ ’гаварыць’ (Мікуцкі, 70, 365), лат.sacît, saku ’тс’, лац.in‑seque ’абвясці’, ст.-в.-ням.sagên ’гаварыць’, грэч.ένισπου ’скажы’ (Траўтман, 255; Фрэнкель, ZfslPh, 20, 51; гл. таксама Фасмер, 3, 708, там жа і іншая літ.). Сюды ж со́кот — дэвербатыў ад сакатаць і сакату́ха ’курыца’.
Здра́стваваць ’вітаць’ (Сл. паўн.-зах.) < рус.пск.здравствовать ’тс’, утворанага другасна ад здравствуй (і іншыя формы) у якасці прывітання: ’гаварыць здравствуй’. Параўн. рус.поздравствоваться, укр.поздоровкатися ’павітацца’. Першаснае съдравьствовати ’быць здаровым’ фіксуецца ўжо ў Астраміравым евангеллі. Фасмер, 2, 90.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
намёкм.Ándeutung f -, -en, Ánspielung f -, -en, Wink m -(e)s, -e;
то́нкі намёк féine Ánspielung;
гру́бы намёк Wink mit dem Záunpfahl;
гавары́ць намёкамі in Ándeutungen réden;
на́ват намёку няма́ kéine Spur
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
volume[ˈvɒlju:m]n.
1. аб’ём, ма́са, ёмістасць (якога-н. рэчыва);
in terms of volume па аб’ёме;
a volume in litres літра́ж
2. зна́чная ко́лькасць;
the volume of trade аб’ём га́ндлю;
the volume of business гандлёвы абаро́т;
volumes of smoke клубы́ ды́му
3. сі́ла, паўната́ (гуку);
the volume control ру́чка настро́йкі «гу́чнасць»;
turn the volume up/down уключы́ць/вы́ключыць гу́чнасць
4. том;
a volume of poetry том паэ́зіі;
a work in 3 volumes пра́ца ў трох тама́х
♦
speak volumesгавары́ць пра мно́гае; гавары́ць больш чым сло́вы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Гугня́ць, гугня́віць (БРС, Шат., Бяльк.), гугна́ць, гугна́віць (Нас.). Параўн. яшчэ гуня́ва ’гугнява’ (Касп.). Прасл.*gǫgnati ’гаварыць у нос’, *gǫgniti (слав. матэрыял гл. у Трубачова, Эт. сл., 7, 81–82). Словы гукапераймальнага паходжання (рэдуплікацыя першапачатковага gn). Гл. яшчэ Фасмер, 1, 470.