groan

[groʊn]

1.

n.

цяжкі́ ўзды́х, стогн -у m. (ад бо́лю, незадавальне́ньня)

2.

v.i.

1) ця́жка ўздыха́ць, стагна́ць

2) угіна́цца пад цяжа́рам, быць перагру́жаным

3) гавары́ць са сто́гнам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)