паўмо́рга, м.

Былая мера зямлі, роўная палавіне морга. Уся гаспадарка Яўмена складалася з паўморга пясчаніку, на якім «раслі» хіба толькі камяні. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысмыле́ць, ‑ее; зак.

Разм. Трохі падпаліцца, прысмаліцца. Яшка дакурыў цыгарку. Выціснуў з яе ўсё, што толькі можна было — аж пальцы прысмылелі. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́шчыцца, ‑чыцца; незак.

Абл. Пячыся, пражыцца. Рошчына Падышла ў дзяжы — Дзяжа ацалела на ўзлеску. Хутка прышчыліся праснакі: З пажарышча толькі патэльня. Барадулін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэсвітэрыя́нства, ‑а, н.

Рэлігійнае пратэстанцкае веравучэнне ў Вялікабрытаніі, ЗША і некаторых іншых краінах, якое не прызнавала ўлады епіскапа, а толькі свяшчэнніка (прэсвітэра).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пухля́вы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і пухлы. Яшчэ з парога.. [гаспадыня] ветліва прывіталася, несучы на пухлявых губах прыемную ўсмешку, уласцівую толькі жанчынам. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раз’ярэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Тое, што і раз’ярыцца. Але Семяняка толькі раз’ярэў ад гэтага: — Як, мне слова не хочаце даць? Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіву́шны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сівухі, уласцівы ёй. Сівушнае масла. □ [Афіцэр], відаць, толькі што пахмяліўся: ад яго нясло сівушным перагарам. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цудадзе́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цудадзейнага. [Іван Сцяпанавіч:] — Праўда, якой-небудзь цудадзейнасці ў .. [дзівасіле] няма, але ёсць багата розных хімічных рэчываў, уласцівых толькі яму аднаму. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэнтралізава́цца, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Сканцэнтравацца (сканцэнтроўвацца) у адным цэнтры, у адным месцы. Улада цэнтралізуецца.

2. толькі незак. Зал. да цэнтралізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэразём, ‑у, м.

Светлая глеба пустынных ці пустынна-стэпавых раёнаў, бедная перагноем, з вялікай колькасцю солей, урадлівасць якой дасягаецца толькі шляхам арашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)