апара́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да апарата, звязаны з апаратам (у 1 знач.).

2. у знач. наз. апара́тная, ‑ай, ж. Памяшканне, дзе размешчана апаратура. Апаратная тэлецэнтра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апле́цены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад аплесці.

2. у знач. прым. Які мае аплётку (з дубцоў, дроту і пад.). У кутку стаяла вялікая аплеценая бутля. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

афіцэ́р, ‑а, м.

Асоба каманднага саставу арміі і флоту, якая мае воінскае званне ад малодшага лейтэнанта да палкоўніка ўключна. Старшы афіцэр. Малодшы афіцэр. Афіцэр генеральнага штаба. Званне афіцэра.

[Ням. Offizier.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балаго́льскі, ‑ая, ‑ае.

Уст.

1. Які мае адносіны да балагола, уласцівы балаголу. Моська, апрануўшы сваё балагольскае адзенне, знікае на ўвесь дзень. Корбан.

2. Звязаны з балагольствам. Балагольскі промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абаро́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае сваёй мэтай абарону. Абарончыя баі. Абарончая тактыка. // Прызначаны для абароны. Абарончыя збудаванні. Абарончы рубеж. □ Узвод Пазняка першы прарваўся праз абарончыя лініі ворага. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарбузо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да гарбуза. Гарбувовыя семечкі.

2. у знач. наз. гарбузо́выя, ‑ых. Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца гарбуз, кавун, дыня і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грабе́жніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грабежніка, грабежнікаў, уласцівы ім. Грабежніцкія планы. // Які вядзецца з мэтай грабяжу, аграблення. Грабежніцкая вайна. // Празмерна высокі, вымагальны. Грабежніцкія штрафы. Грабежніцкія цаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драздо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да дразда, належыць яму.

2. у знач. наз. драздо́выя, ‑ых. Сямейства птушак атрада вераб’іных, да якога адносяцца дрозд, салавей і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёлачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ёлкі (у 2 знач.). Ёлачныя цацкі. □ Колькі гоману, радасці, вясёлай мітусні! І ў кожнага ў вачах гараць, пераліваюцца ёлачныя агні. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завіру́шлівы, ‑ая, ‑ае.

1. З завірухай, завірухамі. Завірушлівая зіма. □ Нічога не было чутно ў гэту завірушлівую ноч. Лупсякоў.

2. Які мае адносіны да завірухі, уласцівы ёй. Завірушлівы вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)