зна́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад значыць 1.
2. у знач. прым. Які мае на сабе які‑н. знак; мечаны. Значанае дрэва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)