Скронь ‘бакавая частка чэрапа ад вуха да лобнай косці’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сцяшк., ТС), скронь, скро́на ‘тс’ (паст., астр., шчуч., смарг., шальч., Сл. ПЗБ), скронь ‘вейка’ (Нас.), ‘калена’: пасадзі дзіця на скроні (Мат. Маг.). Паводле фанетыкі (склад ‑ро‑), запазычанне з польск. skroń ‘скронь’ (Цвяткоў, Запіскі, 2, 1, 60). Параўн. укр. скро́ня ‘тс’, рус. скоро́нь ‘тс’, дыял. скорынья́ ‘сківіца’, рус.-ц.-слав., серб.-ц.-слав. скрания ‘скронь’, каш. skrńå ‘скронь, шчака’, чэш. skráň ‘тс’, славац. skráň, škraňa ‘выпукласць на шчацэ, ягадка’, в.-луж. skroń, н.-луж. skŕono ‘скронь, ягадка’, славен. skrȃnj, skrenja ‘падбародак, ягадка, сківіца’. Прасл. *skornь. Усе версіі не вельмі надзейныя. Параўноўвалі з ст.-ісл. hvarmr ‘павека’ і, далей, з лац. parma ‘кароткі круглы шчыт’. Паралель у грэч. κρανίον ‘чэрап’ (Мацэнаўэр, LF, 20, 20 і наст.; Брукнер, 496) адвяргаецца Фасмерам (3, 653) па фанетычных прычынах. Махэк₂ (548) набліжае да прасл. *černъ ‘карэнны зуб’. Аднак не выключае праславянскае паходжанне і ўзвядзенне да *skrena на падставе н.-луж. škrjeny мн. л., дыял. škrjena ‘верхняя сківіца’ (Шустар-Шэўц, 1296), што дазваляе трактаваць беларускія і ўкраінскае словы як рэфлексы старога *skronь (Сной у Бязлай, 3, 248). Магілёўскае скронь ‘калена’ або памылковы запіс, або змена значэння ў выніку дээтымалагізацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

anyhow

[ˈenihaʊ]

adv.

1) як ні, нія́к

The answer is wrong anyhow you look at it — Адка́з памылко́вы, як ні правяра́й

I could not get in anyhow — Я нія́к ня мог увайсьці́

2) ува ўся́кім ра́зе, ні ў я́кім ра́зе

You won’t be late anyhow — Ні ў я́кім ра́зе вы ня спо́зьніцеся

3) абы-я́к

to dump anyhow — паскіда́ць абы-я́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

trip

[trɪp]

1.

n.

1) падаро́жжа -а n.; пахо́д -у m., экску́рсія f

2) спатыкне́ньне n., спо́тык -у m.

His trip resulted in a broken leg — Яго́ спо́тык ско́нчыўся перало́мам нагі́

3) Figur. памы́лка f., памылко́вы крок

4) трушо́к -ка́ m.

5) падно́жа f.

2.

v. (-pp-)

1) спатыка́цца

2) Figur. спатыка́цца, рабі́ць памы́лку

3) (up) падстаўля́ць нагу́

4) дро́бна ту́паць

She tripped across the floor — Яна́ прату́пала праз пако́й

•

- trip up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фальшы́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўводзіць у зман, мае ў сабе фальш. Фальшывая трывога. □ Сяляне адмаўляліся выконваць панскія павіннасці, заяўляючы, што царскі маніфест з’яўляецца фальшывым. Ларчанка. // Які з’яўляецца падробкай; несапраўдны. Фальшывы пашпарт. □ На фальшывым ваенным білеце была .. фотакартка [Філістовіча]. Паслядовіч. За гэты час здарылася гісторыя з фальшывым касавым ордэрам, пра што як-небудзь я раскажу асобна. Скрыган. Ззялі сапраўдныя і фальшывыя каштоўнасці. Самуйлёнак. Зусім зразумела, што лірычны герой .. [М. Танка] адмаўляе ўсё фальшывае, падробленае пад сапраўднае. Гіст. бел. сав. літ.

2. Які не адпавядае ісціне, праўдзе. [Лічбы] сведчылі аб тым, што «Чырвонаму бору» створана фальшывая слава. Сабаленка. // Памылковы, няверны. Усё ўпала, рушылася; у фальшывай дарозе ішлі першыя маладыя гады. Чорны. // Не ўласцівы прыродзе рэчаў; ненатуральны. Знаходзіцца ў фальшывым становішчы.

3. Няшчыры, прытворны. [Міхась] сам добра ведаў, якія былі між імі [Мураўскім і Якімам] адносіны, і таму прыкра было слухаць гэты спознены фальшывы жаль, запраўлены хлуснёй. Машара. Апошняя сцэна.. [Людзе] ніяк не ўдавалася. Фальшывыя пакуты, пафас і — ніякага пачуцця. Шамякін. Сябар з фальшываю ласкаю — Камень трымае за пазухай. Дзяргай. // Які характарызуецца такімі паводзінамі (пра чалавека). Фальшывых людзей, буржуазныя перажыткі пісьменнік высмейваў з пазіцый савецкай маралі. Казека. // Які выказвае няшчырасць, крывадушша, прытворства. Сёмка састроіў фальшывую міну, ухмыльнуўся і схлусіў. Гартны. — Ды... — скончыў.. [дакладчык] сваё выступленне тэатральна фальшывым тонам. Карпюк.

4. Які скажаецца пры вакальным, музычным выкананні (пра мелодыю і пад.). Бравурны марш месцамі быў фальшывы. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

verkéhrt

1.

a скажо́ны, няпра́вільны, памылко́вы, абсу́ры́ны

das ist gar nicht (éinmal so) ~ — гэ́та не так ужо́ і недакла́дна [непрыма́льна]

2.

adv

1) навы́варат

~ géhen* — ісці́ туды́ і сюды́, ісці́ абы-цк [сяк-та́к]; перан. ісці́ так і сяк

2) наадваро́т (апрануць)

etw. ~ ánfangen* — пача́ць не з таго́ канца́

álles gestáltete sich ~ — усё атрыма́лася шы́варат-навы́варат

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

неве́рный

1. (неправильный) няпра́вільны; (неточный) недакла́дны; (ошибочный, ложный) памылко́вы;

неве́рное реше́ние зада́чи няпра́вільнае (памылко́вае) рашэ́нне зада́чы;

неве́рный перево́д няпра́вільны (недакла́дны) перакла́д;

2. уст. (ненадёжный) ненадзе́йны, няпэ́ўны;

неве́рное де́ло ненадзе́йная (няпэ́ўная) спра́ва;

3. (нарушающий обязательства, супружескую верность, верность в любви) няве́рны, здра́длівы;

неве́рный челове́к няве́рны (здра́длівы) чалаве́к;

4. (неуверенный, нетвёрдый) няцвёрды; (колеблющийся) хі́сткі;

неве́рная похо́дка няцвёрдая пахо́дка;

неве́рная рука́ няцвёрдая рука́;

5. (о слухе, зрении и т. п.) няве́рны; фальшы́вы;

неве́рная но́та фальшы́вая но́та;

неве́рный слух няве́рны слых;

неве́рный глаз няве́рнае во́ка;

6. сущ., уст. няве́рны, -нага м.; недаве́рак, -рка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

wrong

[rɔŋ]

1.

adj.

1) няпра́вільны, памылко́вы

2) неадпаве́дны

at the wrong time — у неадпаве́дны час

3) не ў пара́дку, няспра́ўны

Something is wrong with the car — З а́ўтам не́шта не ў пара́дку

4) ле́вы, адваро́тны (бок)

wrong side — ле́вы, адваро́тны бок, спод, пады́спад

2.

adv.

няпра́вільна, памылко́ва

3.

n.

1) няпра́вільнасьць, памылко́васьць f., зло n.

Two wrongs do not make a right — Злом не папра́віш зла

2) несправядлі́васьць, кры́ўда f.

4.

v.t.

1) кры́ўдзіць

He forgave those who had wronged him — Ён праба́чыў тым, хто яго́ кры́ўдзіў

2) несправядлі́ва ганьбава́ць

•

- be in the wrong

- go wrong

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wrong​2 [rɒŋ] adj.

1. памылко́вы, няпра́вільны; не той;

at the wrong time у непрызна́чаны час;

in the wrong place не там, дзе трэ́ба;

laugh in the wrong place засмяя́цца неўпапа́д;

You’re wrong. Вы памыляецеся;

I took the wrong book. Я ўзяў не тую кніжку;

Sorry, wrong number! Прабачце, не туды трапіў!

2. ке́пскі, амара́льны, неэты́чны

3. нездавальня́ючы; няспра́ўны;

What’s wrong? Што здарылася?;

There’s smthing wrong with the car. У машыне нейкая непаладка.

♦

get out of bed on the wrong side уста́ць з ле́вай нагі́;

on thewrong side of forty за со́рак (гадо́ў);

get off on the wrong foot няўда́ла пача́ць;

get (hold of) the wrong end of the stick infml няпра́вільна зразуме́ць або́ патлума́чыць;

be in the wrong box быць у ця́жкім стано́вішчы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bad​2 [bæd] adj. (worse, worst)

1. дрэ́нны, ке́пскі, благі́;

bad luck няўда́ча;

bad news непрые́мныя наві́ны;

bad taste безгусто́ўнасць;

bad language брыдкасло́ўе;

bad mood дрэ́нны настро́й;

a bad word непрысто́йнае сло́ва, ла́янка;

call smb. (bad) names абзыва́ць каго́-н.

2. гнілы́, сапсава́ны;

bad fish прату́хлая ры́ба;

bad air забру́джанае паве́тра;

go bad псава́цца, гні́сці

3. хво́ры (пра стан чалавека);

a bad tooth гнілы́ зуб;

feel bad ке́пска сябе́ адчува́ць;

He is in bad health. У яго кепскае здароўе.

4. непрые́мны; мо́цны; во́стры (пах, смак);

bad breath непрые́мны пах з ро́та

5. памылко́вы, няпра́вільны;

You’ve got bad grammar. Ты робіш шмат граматычных памылак.

♦

go from bad to worse каці́цца ўніз; рабі́цца ўсё горш і горш; пагарша́цца;

be in a bad way : He is in a bad way. Яму вельмі кепска;

not bad infml нядрэ́нна; нішто́ сабе́;

not so bad не так ужо́ і дрэ́нна; нішто́ сабе́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

крок м Schritt m -(e)s, -e; Gang m -(e)s, Gänge (хада);

вайск бе́глы крок Láufschritt m;

пара́дны крок Parádeschritt m, Stéchschritt m;

пахо́дны крок Márschschritt m;

паско́рыць крокі (étwas) schnéller láufen*, séine Schrítte [séinen Schrítt] beschléunigen;

суці́шыць крокі die Schrítte verhálten*, léise géhen*;

крокам(і) (ехаць і г. д.) im Schritt;

ху́ткімі крокамі mit schnéllen Schrítten; schnéllen Schrittes (высок);

ні кроку дале́й! kéinen Schritt wéiter!;

вялі́кімі крокамі mit gróßen [lángen] Schrítten;

збі́цца з кроку aus dem Tritt geráten*;

◊ не адступа́ць ні на крок kéinen Fúßbreit náchgeben* [wéichen*];

за два крокі адсю́ль éinen Kátzensprung von hier (entférnt);

не адыхо́дзіць ні́ на крок ад каго-н j-m auf Schritt und Tritt fólgen, kéinen Schritt von j-s Séite wéichen*;

на ко́жным кроку auf Schritt und Tritt;

крок за крокам Schritt für Schritt; schríttweise;

вялі́знымі крокамі mit Ríesenschritten, mit Siebenméilenstiefeln;

зрабі́ць пе́ршы крок (да прымірэння і г. д.) den érsten Schritt tun*;

дыпламаты́чны крок ein diplomátischer Schritt; Demárche [-ʃ(ə)] f -, -n;

памылко́вы крок Féhltritt m -(e)s, -e;

разу́мны крок ein klúger Scháchzug;

пе́ршыя крокі die érsten Schrítte; Debüt n -s, -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)