Verbum

trip

[trɪp]

1.

n.

1) падаро́жжа -а n.; пахо́д -у m., экску́рсія f

2) спатыкне́ньне n., спо́тык -у m.

His trip resulted in a broken leg — Яго́ спо́тык ско́нчыўся перало́мам нагі́

3) Figur. памы́лка f., памылко́вы крок

4) трушо́к -ка́ m.

5) падно́жа f.

2.

v. (-pp-)

1) спатыка́цца

2) Figur. спатыка́цца, рабі́ць памы́лку

3) (up) падстаўля́ць нагу́

4) дро́бна ту́паць

She tripped across the floor — Яна́ прату́пала праз пако́й

•

- trip up