вышчыро́ўваць
‘ахвяраваць што-небудзь; гаварыць або рабіць што-небудзь са стараннасцю, шчырасцю’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вышчыро́ўваю |
вышчыро́ўваем |
| 2-я ас. |
вышчыро́ўваеш |
вышчыро́ўваеце |
| 3-я ас. |
вышчыро́ўвае |
вышчыро́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вышчыро́ўваў |
вышчыро́ўвалі |
| ж. |
вышчыро́ўвала |
| н. |
вышчыро́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вышчыро́ўвай |
вышчыро́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вышчыро́ўваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
вышэ́птваць
‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь вельмі ціха, шэптам; шэптам замаўляць, чараваць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вышэ́птваю |
вышэ́птваем |
| 2-я ас. |
вышэ́птваеш |
вышэ́птваеце |
| 3-я ас. |
вышэ́птвае |
вышэ́птваюць |
| Прошлы час |
| м. |
вышэ́птваў |
вышэ́птвалі |
| ж. |
вышэ́птвала |
| н. |
вышэ́птвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вышэ́птвай |
вышэ́птвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
вышэ́птваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гламазда́ць
‘гаварыць багата і не да ладу; абдурваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гламазда́ю |
гламазда́ем |
| 2-я ас. |
гламазда́еш |
гламазда́еце |
| 3-я ас. |
гламазда́е |
гламазда́юць |
| Прошлы час |
| м. |
гламазда́ў |
гламазда́лі |
| ж. |
гламазда́ла |
| н. |
гламазда́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гламазда́й |
гламазда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гламазда́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
заплю́скваць
‘лыпаць, моргаць вачыма; ззяць, мігцець; хлюпаць, плюхаць, плёскаць; гаварыць пустое’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заплю́скваю |
заплю́скваем |
| 2-я ас. |
заплю́скваеш |
заплю́скваеце |
| 3-я ас. |
заплю́сквае |
заплю́скваюць |
| Прошлы час |
| м. |
заплю́скваў |
заплю́сквалі |
| ж. |
заплю́сквала |
| н. |
заплю́сквала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заплю́сквай |
заплю́сквайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заплю́скваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
маўля́ць
‘расказваць, гаварыць шмат разоў што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
маўля́ю |
маўля́ем |
| 2-я ас. |
маўля́еш |
маўля́еце |
| 3-я ас. |
маўля́е |
маўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
маўля́ў |
маўля́лі |
| ж. |
маўля́ла |
| н. |
маўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
маўля́й |
маўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
маўля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ша́ўкаць
‘шамкаць; ціха і неразборліва гаварыць што-небудзь і без прамога дапаўнення’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ша́ўкаю |
ша́ўкаем |
| 2-я ас. |
ша́ўкаеш |
ша́ўкаеце |
| 3-я ас. |
ша́ўкае |
ша́ўкаюць |
| Прошлы час |
| м. |
ша́ўкаў |
ша́ўкалі |
| ж. |
ша́ўкала |
| н. |
ша́ўкала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ша́ўкай |
ша́ўкайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ша́ўкаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
швэ́ркаць
‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь і без прамога дапаўнення; сноўдаць; шоргаць, шаркаць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
швэ́ркаю |
швэ́ркаем |
| 2-я ас. |
швэ́ркаеш |
швэ́ркаеце |
| 3-я ас. |
швэ́ркае |
швэ́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
швэ́ркаў |
швэ́ркалі |
| ж. |
швэ́ркала |
| н. |
швэ́ркала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
швэ́ркай |
швэ́ркайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
швэ́ркаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
лапата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́; незак.
1. Удараць па якой-н. паверхні, ствараючы аднастайныя, прыглушаныя гукі; шалясцець.
Л. крыламі па вадзе.
Дождж лапоча па страсе.
2. Хутка, нязвязна гаварыць, паспешліва расказваць (разм.).
Вінавата л.
3. Гаварыць многа, бесперастанку аб чым-н. пустым, нязначным; балбатаць (разм.).
Яна цэлы дзень бегала па вёсцы і лапатала.
4. Незразумела гаварыць, гаварыць на чужой, незнаёмай для каго-н. мове; невыразна вымаўляць.
Дзяўчынка лапатала на сваёй дзіцячай мове.
Немец лапатаў нешта незразумелае.
|| зак. пралапата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́.
|| наз. лапата́нне, -я, н. і ло́пат, -у, М -паце, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
залапата́ць, -пачу́, -по́чаш, -по́ча; -пачы́; зак.
Пачаць вельмі хутка, неразборліва гаварыць.
Прахожы спыніўся і штосьці залапатаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бана́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.
1. гл. банальны.
2. Збітая, агульнавядомая думка, выраз.
Гаварыць банальнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)