вышчыро́ўваць
‘ахвяраваць што-небудзь; гаварыць або рабіць што-небудзь са стараннасцю, шчырасцю’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вышчыро́ўваю | вышчыро́ўваем | |
| вышчыро́ўваеш | вышчыро́ўваеце | |
| вышчыро́ўвае | вышчыро́ўваюць | |
| Прошлы час | ||
| вышчыро́ўваў | вышчыро́ўвалі | |
| вышчыро́ўвала | ||
| вышчыро́ўвала | ||
| Загадны лад | ||
| вышчыро́ўвай | вышчыро́ўвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вышчыро́ўваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)