вышэ́птваць
‘гаварыць, вымаўляць што-небудзь вельмі ціха, шэптам; шэптам замаўляць, чараваць’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вышэ́птваю | вышэ́птваем | |
| вышэ́птваеш | вышэ́птваеце | |
| вышэ́птвае | вышэ́птваюць | |
| Прошлы час | ||
| вышэ́птваў | вышэ́птвалі | |
| вышэ́птвала | ||
| вышэ́птвала | ||
| Загадны лад | ||
| вышэ́птвай | вышэ́птвайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| вышэ́птваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)