Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бычо́кмн.
1. (маладыбык) júnger Stier, júnger Búlle;
2. (рыба) Káulkopf m -es, -köpfe;
3.разм. (недакурак) Zigaréttenstummel m -s-; Kíppe f -, -n; Zigárrenstummel m (сігары)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Лысман ’той, у каго лысіна’ (брэсц., Нар. лекс.; Сцяшк. Сл.), н.- і в.-луж.łysman ’бык з белай лысінай’, зах.-в.-луж.hłupy łósman ’дурны’. Да лы́сы (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко (Афікс. наз., 116), Карткі (2–3, 69). Гл. таксама лы́зіцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мама́й ’дужы, здаровы, але неразумны’ (Янк. 3.). Укр., рус.дан.мама́й ’каменная баба ў стэпе’, славац.mamaj ’дурны, боўдзіла’. З тат.Mamai ’страшыдла, якім палохаюць дзяцей’ (Фасмер, 2, 565). Параўн. таксама ст.-цюрк.mama ’бык, які знаходзіцца ў цэнтры тока ў час малацьбы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
На-быкі́ = рус.на нет (Мядзв.). Няясна. Магчыма, на бакі ’ўбок’ ад бок (фанетычна на бъкі́), як адхіленне ад нармальнага шляху; аднак параўн. польск.na psy pójść сапсавацца’, што дапускае існаванне падобнай мадэлі і ў беларускай мове, але сувязь з бык застаецца неабгрунтаванай.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Субы́чыцца ’сабрацца’ (Юрч.), субы́тчыцца ’тс’ (Юрч. СНС), ’выдаткавацца, пацярпець выдаткі’ (Нас.). Паводле Насовіча “войти, ввестись в убытки” (там жа), у тым ліку ’сабраць сродкі на выдаткі’, звязана з убыць, гл. Параўн. прыбытак, прыбыць, гл. Іншага паходжання субы́чыцца ’насупіцца, нахмурыцца, як бык’ (Гіл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
byk
м.
1.бык;
2.разм. арфаграфічная памылка;
strzelić ~a — схібіць; памыліцца;
uderzyć ~iem — ударыць галавой у жывот
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Тылю́к ‘цяля’, перан. ‘малое дзіця’ (драг., Сл. ПЗБ). Заходнепалескі словаўтваральны варыянт з суф. ‑юк ад тыля́ ‘цяля’ (кам., Сл. ПЗБ). Да цяля, цялё (гл.), параўн. телу́х ‘падзыўное слова для маладой каровы’ (Растарг.), цялю́х‑цялю́х ‘тс’ (Мова Сен.), ст.-бел.теля, целя ‘цяля’, телецъ ‘бык’ (ГСБМ).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бу́йвал ’буйвал’ (БРС. Бяльк.), таксама ’непакладзены бык’ (ДАБМ, 883). Рус.бу́йвол, укр.бу́йвіл. Старое запазычанне (параўн. ст.-рус.быволъ і г. д.) з лац.*būvalus з ад’ідэацыяй да *bujь дзікі’ і *vоlъ. Гл. Фасмер, 1, 234. Бу́йвал азначае і ’птушка бугай’ (Інстр. II), параўн. буга́й2.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бустрафедо́н
(гр. bustrophedon, ад bus = бык + strepho = паварочваю)
спосаб пісьма, пры якім парныя радкі пісалі справа налева, а няпарныя злева направа; выкарыстоўваўся ў крыцкім, хецкім, паўднёва-аравійскім, этрускім і грэчаскім пісьме.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)