То́кар ’рабочы, спецыяліст па апрацоўцы металу, дрэва і пад. шляхам абточвання’ (ТСБМ, Гарэц., Ласт., Некр. і Байк., Арх. Вяр., Вруб.), такар ’тс’ (Стан.), ст.-бел. токар ’токар’ (1557 г., КГС). Укр. то́кар ’тс’, рус. то́карь ’тс’, польск. tokarz ’тс’, звязана з тачыць ’абточваць’ (Брукнер, 573; Фасмер, 4, 70).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кампетэ́нтны, -ая, -ае.
1. Дасведчаны, аўтарытэтны ў якой-н. галіне.
К. спецыяліст.
Кампетэнтная думка.
2. Які мае пэўныя паўнамоцтвы.
Перадаць дакументы ў кампетэнтную арганізацыю.
|| наз. кампетэ́нтнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
му́ляр, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Рабочы, які будуе што-н. з каменю або цэглы.
2. Пячнік, спецыяліст па кладцы печаў.
|| прым. муля́рскі, -ая, -ае.
М. інструмент.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
мадэлі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяліст па вырабе мадэлей (у 2 знач.).
|| ж. мадэлі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. мадэлі́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
рэгуліро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Работнік, спецыяліст, які займаецца рэгуліроўкай чаго-н.
Р. дарожнага руху.
Р. механізмаў.
|| ж. рэгуліро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. рэгуліро́ўшчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
рэстаўра́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Спецыяліст па рэстаўрацыі прадметаў мастацтва, старых помнікаў.
Мастак-р.
Архітэктар-р.
2. Прыхільнік рэстаўрацыі (у 2 знач.).
|| прым. рэстаўра́тарскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
скарахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
1. Чалавек, які вельмі хутка ходзіць, а таксама спартсмен — спецыяліст па хадзьбе, бегу (на лыжах, каньках).
2. уст. Пасыльны, ганец.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
фрэзеро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы прадметаў, матэрыялаў фрэзай.
Ф. іголак.
Ф. па дрэве.
|| ж. фрэзеро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. фрэзеро́ўшчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
экспе́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.
Спецыяліст, які праводзіць экспертызу і дае заключэнне пры разглядзе якога-н. пытання.
Высокакваліфікаваны э.
Судовы э.
|| прым. экспе́ртны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
гістарыёграф, ‑а, м.
1. Спецыяліст у галіне гістарыяграфіі (у 1 знач.).
2. Уст. Тое, што і гісторык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)