спецыялі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спецыялі́ст спецыялі́сты
Р. спецыялі́ста спецыялі́стаў
Д. спецыялі́сту спецыялі́стам
В. спецыялі́ста спецыялі́стаў
Т. спецыялі́стам спецыялі́стамі
М. спецыялі́сце спецыялі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спецыялі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які валодае якой-н. спецыяльнасцю, мае спецыяльныя веды ў якой-н. галіне навукі, тэхнікі, мастацтва.

С. па сардэчных захворваннях.

|| ж. спецыялі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спецыялі́ст м. специали́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спецыялі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, які валодае якой‑н. спецыяльнасцю, мае спецыяльныя веды ў якой‑н. галіне навукі, тэхнікі, мастацтва. Спецыяліст сельскай, гаспадаркі. □ Сахор — вельмі добры электразваршчык, а спецыялісту заўсёды работы хапае. Кулакоўскі. Сямёна Львовіча запрасілі на прыём да кансультанта, вядомага спецыяліста па захворваннях сэрца. Гарбук. [Шарлап:] — Дзед быў спецыялістам па ядзерных рухавіках. Шыцік. // Разм. Добры знаўца чаго‑н., майстар у якой‑н. справе. Найболей грунтоўную дапамогу дзеду аказаў Нявідны, бо ён быў спецыяліст у гэтай справе [мабілізацыі людзей на змаганне з акупантамі]. Колас. З апошнімі словамі Азарчук з майстэрствам спецыяліста ўдарыў Змітрака. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыялі́ст-універса́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спецыялі́ст-універса́л спецыялі́ст-універса́лы
Р. спецыялі́ст-універса́ла спецыялі́ст-універса́лаў
Д. спецыялі́ст-універса́лу спецыялі́ст-універса́лам
В. спецыялі́ст-універса́ла спецыялі́ст-універса́лаў
Т. спецыялі́ст-універса́лам спецыялі́ст-універса́ламі
М. спецыялі́ст-універса́ле спецыялі́ст-універса́лах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

специали́ст спецыялі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

огнеупо́рщик м. (специальность) спецыялі́ст па вогнетрыва́лых матэрыя́лах;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гібрыдыза́тар

‘спецыяліст’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. гібрыдыза́тар гібрыдыза́тары
Р. гібрыдыза́тара гібрыдыза́тараў
Д. гібрыдыза́тару гібрыдыза́тарам
В. гібрыдыза́тара гібрыдыза́тараў
Т. гібрыдыза́тарам гібрыдыза́тарамі
М. гібрыдыза́тару гібрыдыза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэзінфе́ктар

‘спецыяліст’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дэзінфе́ктар дэзінфе́ктары
Р. дэзінфе́ктара дэзінфе́ктараў
Д. дэзінфе́ктару дэзінфе́ктарам
В. дэзінфе́ктара дэзінфе́ктараў
Т. дэзінфе́ктарам дэзінфе́ктарамі
М. дэзінфе́ктару дэзінфе́ктарах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вулканіза́тар

‘спецыяліст’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. вулканіза́тар вулканіза́тары
Р. вулканіза́тара вулканіза́тараў
Д. вулканіза́тару вулканіза́тарам
В. вулканіза́тара вулканіза́тараў
Т. вулканіза́тарам вулканіза́тарамі
М. вулканіза́тару вулканіза́тарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)