спецыяліст назоўнік | мужчынскі род

Чалавек, які мае спецыяльныя веды ў якой-н. галіне навукі, мастацтва.

  • С. па сардэчных захворваннях.

|| жаночы род: спецыялістка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

спецыялі́ст м. специали́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

спецыялі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Чалавек, які валодае якой‑н. спецыяльнасцю, мае спецыяльныя веды ў якой‑н. галіне навукі, тэхнікі, мастацтва. Спецыяліст сельскай, гаспадаркі. □ Сахор — вельмі добры электразваршчык, а спецыялісту заўсёды работы хапае. Кулакоўскі. Сямёна Львовіча запрасілі на прыём да кансультанта, вядомага спецыяліста па захворваннях сэрца. Гарбук. [Шарлап:] — Дзед быў спецыялістам па ядзерных рухавіках. Шыцік. // Разм. Добры знаўца чаго‑н., майстар у якой‑н. справе. Найболей грунтоўную дапамогу дзеду аказаў Нявідны, бо ён быў спецыяліст у гэтай справе [мабілізацыі людзей на змаганне з акупантамі]. Колас. З апошнімі словамі Азарчук з майстэрствам спецыяліста ўдарыў Змітрака. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спецыялі́ст м Fáchmann m -(e)s, -leute, Spezialíst m -en, -en; Sáchkenner m -s, - (знаўца);

быць спецыялі́стам у якой-н спра́ве sich in éinem Fach áuskennen*, in etw. (D) Fáchmann sein;

ка́дры спецыялі́стаў Fáchkräfte pl, Fácharbeiter pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

спецыялі́ст

(фр. spécialiste, ад лац. specialis = асаблівы)

асоба, якая валодае прафесійна спецыяльнымі ведамі і навыкамі ў якой-н. галіне навукі, тэхнікі, вытворчасці, мастацтва; майстар сваёй справы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

специали́ст спецыялі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

огнеупо́рщик м. (специальность) спецыялі́ст па вогнетрыва́лых матэрыя́лах;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

pundit [ˈpʌndɪt] n. знато́к, спецыялі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

expert​1 [ˈekspɜ:t] n. (at/in/on) экспе́рт; спецыялі́ст, зна́ўца;

a computer expert спецыялі́ст па камп’ю́тарах;

a financial/medical expert фіна́нсавы/медыцы́нскі экспе́рт;

an expert in child psychology спецыялі́ст у галіне́ дзіця́чай псіхало́гіі;

an expert on modern literature спецыялі́ст па суча́снай літарату́ры

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ethician [eˈθɪʃn] n. э́тык, спецыялі́ст па э́тыцы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)