таня́ Затока каля ракі, на абалоні ў час разводдзя ці паводкі (Стол.).

□ ур. Таня́ Любінская, ур. Таня́ Хвастоўская каля в. Кароцічы Стол.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ускра́ек Самы край, канец, ускраіна поля, лесу, берага ракі (БРС). Тое ж ускра́й (Нас., Слаўг.), ускрэм'е (Ст.-бел.), карёмачка (Слаўг.), ускра́іна (БРС).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

beside

[bɪˈsaɪd]

prep.

1) каля́, ля; по́бач, паўз, збо́ку

beside the river — каля́ ракі́

2) апрача́, у дада́так

Other people beside ourselves were helping — Апрача́ нас самі́х дапамага́лі і і́ншыя лю́дзі

3) у параўна́ньні

She seems dull beside her sister — У параўна́ньні са сваёй сястро́й яна́ выдае́цца неціка́вай

4) мі́ма, паўз

beside the mark — мі́ма цэ́лі

beside the point — недарэ́чы, не на тэ́му

•

- beside oneself with delight

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

steep

I [sti:p]

1.

adj.

1) стро́мкі, стро́мы

steep bank — стро́мкі бе́раг ракі́

steep slope — стро́ма f.

2) завысо́кі

a steep price — празьме́рна высо́кая цана́

2.

n.

стро́ма f.

II [sti:p]

1.

v.t.

мачы́ць; насто́йваць; зава́рваць

2.

v.i.

1) мо́кнуць (у чым), зава́рвацца; насто́йвацца; наця́гваць (пра гарба́ту, зёлкі)

2) паглыбля́цца, акуна́цца

ruins steeped in gloom — руі́ны патана́лі ў це́мры

3.

n.

мачэ́ньне, насто́йваньне n.

•

- steeped in

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

кірава́ць несов.

1. (направлять движение) управля́ть; (лодкой, автомобилем, лошадьми и т.п. — ещё) пра́вить;

2. (осуществлять руководство) руководи́ть; ве́дать; (хозяйничать) распоряжа́ться;

к. наро́днай асве́тай — управля́ть (руководи́ть, ве́дать) наро́дным образова́нием;

3. (государством, страной) руководи́ть; пра́вить, управля́ть;

4. направля́ть;

к. ло́дку на сярэ́дзіну ракі́ — направля́ть ло́дку на середи́ну реки́;

5. перен. (побуждать) дви́гать, руководи́ть;

ім кіру́е пачуццё спага́ды — им дви́жет (руководи́т) чу́вство сострада́ния;

6. грам. управля́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытулі́цца сов.

1. (да каго, чаго) прижа́ться (к кому, чему), прильну́ть (к кому, чему), прини́кнуть (к кому, чему), припа́сть (к кому, чему); прислони́ться (к чему);

дзяўчы́нка ~лі́лася да ма́ці — де́вочка прижа́лась (прильну́ла) к ма́тери;

п. да сцяны́ — прислони́ться к стене́;

2. прям., перен. приюти́ться;

ла́стаўка ~лі́лася пад страхо́й — ла́сточка приюти́лась под кры́шей;

ля ракі́ ~лася мале́нькая ха́тка — у реки́ приюти́лась ма́ленькая избу́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Рак м., астр. Рак

рак I м., зоол. рак;

◊ чырво́ны як р. — кра́сный как рак;

сядзе́ць як р. на ме́лі — погов. сиде́ть как рак на мели́;

паказа́ць, дзе ра́кі зіму́юць — посл. показа́ть, где ра́ки зиму́ют;

на бязры́б’і і рак — ры́ба — посл. на безры́бье и рак — ры́ба;

гро́зны р., ды во́чы зза́ду — посл. гро́зен рак, да глаза́ сза́ди

рак II м., мед. рак

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поворо́т м. паваро́т, -ту м.; (реки, дороги и т. п. — ещё) заваро́т, -ту м.; (только дороги) паваро́тка, -кі ж.;

поворо́т круго́м паваро́т круго́м;

на поворо́те реки́ на паваро́це (заваро́це) ракі́;

на поворо́те доро́ги на паваро́це (заваро́це, паваро́тцы) даро́гі;

поворо́т де́ла в на́шу по́льзу паваро́т спра́вы ў на́шу кары́сць;

поворо́т к лу́чшему паваро́т да ле́пшага;

◊

поле́гче на поворо́тах лягчэ́й на паваро́тах;

от воро́т поворо́т ад варо́т паваро́т;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мясі́ць, мяшу, месіш, месіць; незак., каго-што.

1. Мяць, размінаць якую‑н. густую масу, перамешваючы яе з вадою, вадкасцю. Мясіць цеста. □ Ахметка з Гошкам цэлымі днямі прападалі на будоўлі: дапамагалі рабочым мясіць гліну, надавалі печнікам цэглу. Даніленка.

2. перан. Разм. Хадзіць, ездзіць па чым‑н. гразкім, топкім, сыпкім і пад. Сыпаў дробны дождж, ногі мясілі калатушу з снегу і гразі. Арабей. Дождж ніяк не можа суняцца. Месім і месім мокрую зямлю. С. Александровіч. Старэнькі параходзік з зухаватай назвай «Чаркес» мясіў ваду пліцамі на самай сярэдзіне ракі. Ракітны.

3. перан. Разм. Біць, дубасіць. Тахкае сэрца, і ад гэтага як хто чым тупым месіць па галаве, — аж іскры ўваччу. Пташнікаў. Нядужы, перапалоханы, Лёнік, зачапіўшыся за купіну, упаў, і яго, дабегшы, без жалю мясіў нагамі камендантаў сын. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́мятка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Тое, што служыць напамінкам пра каго‑, што‑н. [Жанчына:] — Хаваю [дакументы]: мала што можа здарыцца. Не хачу, каб Людміла мяне ўпікнула, што не захавала памяткі аб бацьках. Васілевіч. Паміж пустак, балот Беларускай зямлі, На ўзбярэжжы ракі шумнацечнай, Дрэмле памятка дзён, што ў нябыт ўцяклі, — Удзірванелы курган векавечны. Купала. // Разм. Успамін, памяць аб кім‑, чым‑н. Курортнікі фатаграфаваліся на памятку аб паўдні, звычайна, гуртам. Хомчанка. Незабудкі, рамонкі, мядункі Ты ірвала на памятку мне. Журба.

2. Кніга або лісток з кароткімі звесткамі пра што‑н., з кароткімі настаўленнямі на ўсякі выпадак. Усім камісіям былі раздадзены памяткі. У іх пералічваліся пытанні, на якія трэба звярнуць асаблівую ўвагу пры праверцы. «Звязда». // Запіс таго, аб чым трэба помніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)