Су́вараты ’частка поля, сервітут’ (Сержп., Грам.), су́вороты ’папярочныя разоры на канцах нівы’ (пін., Нар. лекс.), су́вороты ’канец ворнай паласы, дзе разварочваецца плуг’ (стол., Выг.), су́варат, су́варата ’заварот у канцы загона’ (ЛА, 2). Да су- і ворат: вараціць (гл. варочаць), параўн. суварат ’яма ад выварачанага з коранем дрэва’ (Нар. Гом.), чэш. дыял. súvraťi ’паварот’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бе́глый

1. (убежавший) уцёклы, збе́глы;

2. (быстрый) бе́глы;

бе́глое чте́ние бе́глае чыта́нне;

бе́глые гла́сные грам. бе́глыя гало́сныя;

бе́глый ого́нь воен. бе́глы аго́нь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

отрица́ние ср.

1. (действие) адмаўле́нне, -ння ср.;

2. (отрицательный ответ) адмо́ва, -вы ж., адмаўле́нне, -ння ср.;

3. грам. адмо́ўе, род. адмо́ўя ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обособле́ние

1. (действие) адасабле́нне, -ння ср., аддзяле́нне, -ння ср.;

2. грам. адасабле́нне, -ння ср.;

обособле́ние второстепе́нных чле́нов предложе́ния адасабле́нне дада́ных чле́наў ска́за;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перено́сный в разн. знач. перано́сны;

перено́сная ла́мпа перано́сная ля́мпа;

перено́сное значе́ние сло́ва грам. перано́снае значэ́нне сло́ва;

в перено́сном смы́сле у перано́сным сэ́нсе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыва́нне I ср. терпе́ние; вы́держка ж.; см. трыва́ць 1

трыва́нне II ср., грам. вид м.;

○ зако́нчанае т. — соверше́нный вид;

незако́нчанае т. — несоверше́нный вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przyszły

будучы; наступны;

w ~m tygodniu — на наступным тыдні; czas przyszły грам. будучы час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podmiotowy

podmiotow|y

1. суб’ектыўны;

2. грам. дзейнікавы;

zdanie podrzędne ~e — даданы дзейнікавы сказ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

podrzędny

podrzędn|y

1. падпарадкаваны, другарадны; другасны;

2. грам. даданы;

zdanie ~e — даданы сказ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pospolity

pospolit|y

звычайны; просты;

imię ~e грам. агульнае імя;

~e ruszenie гіст. апалчэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)