вы́трыманасць, ‑і,
1. Уласцівасць вытрыманага (у 2, 4 знач.).
2. Уменне валодаць сабою, вытрымка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́трыманасць, ‑і,
1. Уласцівасць вытрыманага (у 2, 4 знач.).
2. Уменне валодаць сабою, вытрымка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
айчы́нны, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
алма́зны, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аглюцінаты́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Які
2. Які характарызуецца аглюцінацыяй (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзялі́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дравяні́сты, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дымавы́, ‑ая, ‑ое.
Які
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імбі́рны, ‑ая, ‑ае.
Які
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кабе́чы, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́мбалавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)