вялі́касць, ‑і, 
1. Тое, што і веліч (у 2 знач.); важнасць, значнасць. 
2. Тытул. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вялі́касць, ‑і, 
1. Тое, што і веліч (у 2 знач.); важнасць, значнасць. 
2. Тытул. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вярхі́, ‑оў; 
1. Вышэйшыя, кіруючыя колы грамадства. 
2. Высокія гукі, ноты. 
3. Неглыбокія, павярхоўныя веды ў якой‑н. галіне, спецыяльнасці. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяўча́ткі, ‑так; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канюшы́нішча, ‑а, 
Поле, з якога сабралі канюшыну або на якім папярэдняй культурай была канюшына. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мудраге́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пабо́і, ‑бояў; 
Удары, якія наносяцца каму‑н. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паліцма́йстар, ‑тра, 
У дарэвалюцыйнай Расіі і некаторых капіталістычных краінах — начальнік паліцыі ў буйных гарадах. 
[Ням. Polizeimeister.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пачу́лі, ‑яў; 
1. Невялікая трапічная расліна сямейства губакветных з пахучымі лісцямі і галінамі, якая цвіце дробнымі белымі або фіялетавымі кветкамі.
2. Эфірны алей з вельмі моцным пахам, атрыманы з лісцяў і галін гэтай расліны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыпая́цца, ‑яецца; 
Прымацавацца, прырабіцца да чаго‑н. паяннем. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свінагадо́ўчы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да свінагадоўлі, звязаны з ёй. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)