вярхі, ‑оў;
1. Вышэйшыя, кіруючыя колы грамадства.
2. Высокія гукі, ноты.
3. Неглыбокія, павярхоўныя веды ў якой‑н. галіне, спецыяльнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вярхі, ‑оў;
1. Вышэйшыя, кіруючыя колы грамадства.
2. Высокія гукі, ноты.
3. Неглыбокія, павярхоўныя веды ў якой‑н. галіне, спецыяльнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)