3.тэх Differentiál n, Áusgleichsgetriebe n -s, -;
4. (рэгулятар) Scháltdifferenz f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
notch
[nɑ:tʃ]1.
n.
1) знак -у m.; ме́тка, засе́чка, зару́бка f.; зару́біна f.
2) цясьні́на f. (паміж гара́мі), перава́л -у m.
3) ступе́нь f., узро́вень -ўню m.
2.
v.
засяка́ць (ме́ткі, зна́кі), рабіць зару́бкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
evidence
[ˈevɪdəns]1.
n.
1) знак -у m.; до́вад -у m.
2) Law
а) до́каз -у m., сьве́дчаньне n.
б) сьве́дка -і m. & f.
2.
v.t.
1) я́сна пака́зваць, быць до́вадам, даво́дзіць
2) падтрыма́ць сьве́дчаньнем
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
засто́лле, ‑я, н.
1.Разм. Месца за сталом, вакол стала. Чачык кіўнуў ад парога ў знак прывітання, накіраваўся да застолля і сеў на другі край лавы, на якой сядзеў і Нетра.Пташнікаў.Гаспадыня падняла на ногі ўсіх сваіх кватарантаў. Людзей набралася поўнае застолле.Гаўрылкін.// Усе тыя, хто сядзіць за сталом. Агрыпіна, седзячы побач з Малашкіным, адчувала настроі свайго застолля.Пестрак.Гамоніць застолле, Мацнее гаворка.Гілевіч.
2. Святочнае частаванне, бяседа. Застолле было не вельмі раскошнае, але шчырае, па-сапраўднаму вясёлае.Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мі́нус, ‑а, м.
1. У матэматыцы — знак у выглядзе гарызантальнай рыскі ( − ) для абазначэння аднімання або лічбы, меншай за нуль; проціл. плюс.
2.нескл. Паміж дзвюма лічбамі абазначае, што другая лічба аднімаецца ад першай. Сем мінус тры раўняецца чатыром.
3. Адмоўная велічыня. Мінус на мінус дае плюс.// Гарызантальная рыска пры школьных адзнаках, якая паказвае зніжэнне адзнакі. Чатыры з мінусам.
4.перан.Разм. Недахоп, адмоўны бок. У адзін міг я ўзважыў усе мінусы і плюсы. Тут жа выявіў яшчэ адзін мінус: я быў ранены.Шамякін.
[Ад лац. minus — менш.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
recognition[ˌrekəgˈnɪʃn]n.
1. пазнава́нне, апазнава́нне;
My recognition of him was immediate. Я адразу пазнаў яго.