знак м.

1. (пазнака) Zéichen n -s, -;

2. (след, шнар) Spur f -, -en; Zéichen n -s, -;

грашо́вы знак фін. Bánknote f -, -n;

тава́рны знак камерц. Wárenzeichen n -s, -;

фі́рменны [фірмо́вы] знак Fírmenzeichen n, Fírmenmarke f -, -n;

распазнава́льны знак Erkénnungszeichen n;

пада́ць знак éinen Wink gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Éhrenabzeichen

n -s, - знак узнагаро́ды, знак паша́ны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Gebótsschild

n -(e)s, -er паказа́льны знак, даро́жны знак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ábzeichen

n -s, -

1) знак, значо́к

2) знак адро́знення

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wárnkreuz

n -es, -e даро́жны знак скрыжава́ння; чыг. знак папярэ́джання

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нагру́дны Brust-;

нагру́дны знак [значо́к] Ábzeichen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

red alert

знак небясьпе́кі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

caret

[ˈkærɪt]

n.

знак уста́ўкі (^)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

карэкту́рны палігр. Korrektúr -;

карэкту́рны знак Korrektúrzeichen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

апазнава́льны Erkénnungs-;

апазнава́льны знак вайск. Erkénnungszeichen n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)