päppeln

vi разм.

1) кармі́ць, уска́рмліваць (з ласкай – дзіця, звераня, хворага)

2) пе́сціць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

chuchać

незак.

1. хукаць;

chuchać w ręce — хукаць на рукі;

2. хукаць; распешчваць; песціць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Ня́ньчыць ’плакацца, канькаць’ (слонім., Нар. словатв.), сюды ж, відаць, рус. наўг. ня́ньчить, вытлумачанае незразумелым «велидовать» (СРНГ). Магчыма, гукапераймальнае, параўн. ня́ўкаць ’мяўкаць’ і пад., або ў выніку семантычнага развіцця ня́нчыць, ня́ньчыць ’даглядаць, нянчыцца’ (Яруш., ТС), ’песціць’ (Сл. ПЗБ), звязанага з нянька 1 або нянька 2 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

це́шыць

1. гл радаваць;

2. (песціць зрок, слых і г. д.) ergötzen vt, erquícken vt, láben vt;

3. (забаўляць) ergötzen vt, belústigen vt; unterhálten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пе́сціцца несов.

1. не́житься, изне́живаться, разне́живаться;

2. обл. говори́ть, кривля́ясь (нарочи́то карта́вя);

3. привере́дничать;

стары́ п. — стари́к привере́дничает;

4. страд. пе́стоваться; леле́яться; хо́литься; см. пе́сціць 1, 3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Спата́чаваць ‘сачыць, падглядваць; выкрываць, лавіць (на чым-небудзь); разумець’ (Нас., Стан.). Насовіч (Нас., 608) выводзіў з *tekti ‘бегчы, рухацца’, гл. уцякаць. Няпэўна. Магчыма, ітэратыў да папярэдняга слова. Тады да та́каць ‘паддакваць, пагаджацца’, параўн. рус. та́кать ‘тс’, та́чить ‘песціць, апекавацца’, балг. та́ча ‘паважаць, шанаваць’, гл. так (Трубачоў у Фасмер, 4, 29).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verwöhnen

1.

vt пе́сціць, ба́лаваць (durсh A – каго-н. чым-н.)

2.

(sich) пе́сціцца, ба́лавацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мі́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; незак., каго.

1. Дараваць каму‑н. віну; шкадаваць. — Не забывайся, чалавеча, што я — войт, чалавек, упаўнаважаны судзіць і мілаваць... Бажко.

2. Уст. Выказваць увагу, любіць.

•••

Бог мілаваў гл. бог.

Няхай бог мілуе гл. бог.

мілава́ць, ‑лу́ю, ‑лу́еш, ‑лу́е; незак., каго.

Песціць, галубіць; любіць. [Рыта] узяла ад маці Ларысу, у нейкім узбуджана-няўрымслівым настроі мілавала яе на вачах здзіўленага мужа. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nurse​2 [nɜ:s] v.

1. дагляда́ць, выхо́джваць (хворага);

nurse back to health вы́хадзіць (хворага)

2. лячы́ць, лячы́цца;

She is at home, nursing a cold. Яна сядзіць дома і лечыцца ад прастуды.

3. зато́йваць, пе́сціць (пра пачуцці);

nurse resentment/wrath зато́йваць кры́ўду/злосць

4. дагляда́ць; пе́сціць; гадава́ць, выро́шчваць (маладыя парасткі, саджанцы і да т.п.)

5. трыма́ць у абды́мках, мо́цна прыціска́ць да грудзе́й

6. кармі́ць грудзьмі́(пра маці)

7. кармі́цца малако́м ма́ці, ссаць гру́дзі (ма́ці)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

kósen

1.

vt мілава́ць, галу́біць, пе́сціць

2.

vi (mit D) ла́шчыцца; мілава́цца, галу́біцца (з кім-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)