Тое, што і песціць. — Ну, цяпер мы з табою зусім прыяцелі! — жартавалі чырвонаармейцы і пеставалі Мішку, гладзілі яго, за вухам часалі.Лынькоў.Сына.. [прафесар] пеставаў, дазваляў яму шмат лішняга.Новікаў.Зусім не такія планы пеставаў у сваёй юнацкай душы маўклівы і зацяты Мікола Голуб.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)