затапта́ць, ‑тапчу, ‑топчаш, ‑топча; зак., каго-што.
1. Ездзячы, ходзячы, прымяць падэшвамі, капытамі; патаптаць. Затаптаць снег. Затаптаць траву. // Топчучы, зацерці, зраўняць, зрабіць непрыкметным. Затаптаць след. Затаптаць лінію на пяску. // Задушыць, раздушыць, стаўшы нагамі, капытамі. — Петро! Бяры на плечы адну дзяўчынку, а я другую, а то затопчуць. Маўр.
2. Топчучы, наступіўшы, патушыць агонь на чым‑н. Затаптаць папяросу. □ Домна схапіла з прыпечку лучыну і затаптала агонь. Лобан.
3. Топчучы, уціснуць, умяць у пясок, зямлю і інш. — Выхапіў асілак Дубавік свой востры меч і адсек цмоку ўсе тры галавы. Дзве галавы ў дрыгву затаптаў, а трэцюю на меч уссадзіў. Якімовіч.
4. Разм. Забрудзіць слядамі. Затаптаць падлогу.
•••
Затаптаць у гразь каго-што — зняславіць, ачарніць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
mieczyk
м.
1. мечык, малы меч;
2. бат. гладыёлус; шпажнік (Gladiolus L.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
извле́чь сов.
1. (достать) даста́ць; вы́цягнуць; вы́няць;
извле́чь пу́лю из те́ла вы́няць (даста́ць) ку́лю з це́ла;
извле́чь меч из но́жен вы́цягнуць (вы́няць) меч з но́жан;
2. (материалы, цитаты) вы́браць;
3. (добыть) здабы́ць;
4. (получить, приобрести) атрыма́ць;
5. мат. здабы́ць;
извле́чь ко́рень здабы́ць ко́рань; см. извлека́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Гладыя́тар ’гладыятар’. Рус. гладиа́тор, укр. гладіа́тор ’тс’. Бел. і ўкр. словы, мусіць, запазычаны непасрэдна з рус. мовы ў адносна новыя часы. Рус. гладиа́тор, паводле Шанскага (1, Г, 86), запазычана з лац. мовы (параўн. лац. gladiator ’тс’, вытворнае ад gladius ’меч’) прыкладна ў першай палавіне XVIII ст.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мульта́н, мульта́нка ’гатунак тытуню’ (ТСБМ, Нас.; маладз., Янк. Мат.), драг. му́льтан ’тс’ (Лучыц-Федарэц). З польск. multan ’тс’, якое ад назвы Валахіі — Multany. Адсюль і ст.-польск. multan, з якога ст.-бел. мультанъ, мултанъ (XVI ст.) ’кароткі двухбаковавостры меч’ (Булыка, Лекс. запазыч., 70), ’від шаблі’ (Жураўскі, Тюркизмы, 84).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Éisen
n -s, -
1) жале́за
2) кайданы́
3) падко́ва
4) меч
in ~ schlágen* [légen*] — закава́ць у кайданы́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
sword
[sɔrd]
n.
меч мяча́ m., рапі́ра, шпа́га f., пала́ш -а́ m.
•
- be at sword’s points
- cross swords
- draw the sword
- the sword
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Gladius ferit corpus, animos oratio
Меч раніць цела, а слова ‒ душу.
Меч поражает тело, а слово ‒ душу.
бел. Словам можна выратаваць чалавека, словам можна і забіць. Рынуў слаўцом, як пярцом. Куляй пацэліш у аднаго, двух, а трапным словам — у тысячу. Ад слова горш балюча, чым ад рук. Рана загаіцца, а ліхое слова ніколі.
рус. Слово не стрела, а пуще стрелы разит. Слово не обух, а от него люди гибнут. Недоброе слово больней огня жжёт. Рана от копья ‒ на теле, рана от речей ‒ в душе. Слово не чад, а глаза ест. Речь как меч: сечёт и правого и виноватого.
фр. Un coup de lange est pire qu’un coup de lance (Удар языком хуже, чем удар копьём).
англ. The tongue is not steel, yet it cuts (Язык не сталь, а режет).
нем. Wörter schneiden schärfer als Schwerter (Слова режут острее, чем мечи). Eine Zunge wie eine Zange (Язык ‒ как щипцы).
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Пала́ш ’халодная зброя, падобная на шаблю, толькі з прамым і шырокім лязом, вострым з абодвух бакоў’ (ТСБМ). Ужо ст.-бел. палашъ (XVI ст.) < польск. pałasz (Булыка, Запазыч., 234). Крыніцай польск., таксама і ў інш. мовах (рус. пала́ш, ням. Pallasch) з’яўляецца венг. pallos, утворанае ад тур. pala ’меч’ (Брукнер, 392; Фасмер, 3, 191).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́няць сов., в разн. знач. вы́нуть; (вытащить — ещё) извле́чь; удали́ть; (что-л. вставленное — ещё) вы́ставить; (что-л. застрявшее — ещё) вы́свободить; (из ножен — ещё) обнажи́ть;
в. суке́нку з ша́фы — вы́нуть пла́тье из шка́фа;
в. стрэ́мку — вы́нуть (извле́чь) зано́зу;
в. меч з но́жан — вы́нуть (извле́чь) меч из но́жен, обнажи́ть меч;
в. ра́му з акна́ — вы́нуть (вы́ставить) ра́му из окна́;
в. нагу́ са стрэ́мя — вы́нуть (вы́свободить) но́гу из стре́мени;
○ в. душу́ — вы́нуть (вы́мотать) ду́шу;
вы́мі ды палажы́ (пакладзі́) — вынь да поло́жь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)