Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
crass[kræs]adj.
1.дурны́, неразу́мны, безразва́жны;
crass behaviour неразу́мныя паво́дзіны
2. по́ўны, абсалю́тны (пра дурасць, некультурнасць і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
juvenile2[ˈdʒu:vənaɪl]adj.
1.law непаўнале́тні, падле́ткавы;
Juvenile crime is increasing. Расце злачыннасць сярод падлеткаў.
2. дзіця́чы, няста́лы; дурны́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
сапля́к, ‑а, м.
Разм.
1. Саплівае дзіця.
2.Пагард. Дзіця, малы. [Пецька:] — Даўлянуў бы, здаецца, ды шкада сапляка — малы, дурны...Масарэнка.// Вельмі малады, няўмелы, нявопытны чалавек; малакасос. [Андрэй:] — Зірнуў я гэта скоса на вартавога, ат, сапляк нейкі, ды яшчэ з ліхтаром чырвоным.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крича́ть (ора́ть и т. п.) благи́м ма́том крыча́ць не́мым го́ласам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
О́глух (воглух) ’дурань’ (Шпіл.) да глухі (гл.). Значэнні ’глухі’, ’дурны’ звязаны паміж сабой (параўн. роднаснае літ.glùšas ’глухі’ і ’дурны’ (Атрэмбскі, LP, 1, 131; LP, 7, 313). Фармальна да *o‑gluš‑iti або з u̯‑пратэзай і ўстаўным o (Мартынаў, Этимология–1984, 129–130). Гл. ёлуп.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тамава́ты, томова́ты ’дурны’ (ТС). Ад ідыш tam ’разява, дурненькі’ (Астравух, Ідыш-бел. сл., 909).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
asinine
[ˈæsɪnaɪn]
adj.
1) асьлі́ны, як асёл
2) дурны́, упа́рты
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АМЕБЕ́ЙНАЯ КАМПАЗІ́ЦЫЯ
(ад грэч. amoibaios папераменны),
у вершаскладанні будова паэт. твора, заснаваная на кампазіцыйным паралелізме (паўтарэнні вершаванага радка або страфы). Шырока ўжываецца ў фальклоры (нар. песні). Выкарыстана Ф.Багушэвічам у вершы «Песня», заснаваным на чаргаванні пытальных і сцвярджальных інтанацый: «Чым бяздомны, мужычок? // — Бо чужога гляджу. // Чаму хіцёр, мужычок? // Бо дурны, як варона. // Чаго ўмёр, мужычок? // — Уцякаў ад закона!» Найчасцей у аснове амебейнай кампазіцыі ляжыць прыём анафары.