насыпны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які насыпаецца куды‑н.
2. Утвораны шляхам насыпання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насыпны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які насыпаецца куды‑н.
2. Утвораны шляхам насыпання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сілікатыза́цыя, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пада́тны, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і падатлівы (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падгрунто́ўка, ‑і,
1.
2. Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
педабіяло́гія
(ад
раздзел глебазнаўства, які вывучае арганізмы, што насяляюць глебу.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
эдафо́н
(ад
сукупнасць усіх жывых істот, што жывуць у грунце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
грунто́ўка, ‑і,
1.
2. Тое, што і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гідрамеханіза́цыя, ‑і,
Спосаб правядзення земляных і гордых работ механізмамі, якія выкарыстоўваюць энергію напорнага воднага струменю, што размывае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кля́ты, ‑ая, ‑ае.
Якога клялі, пракліналі; ненавісны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
hardpan
1) цьвёрдая падгле́ба
2) цьвёрды
3) найніжэ́йшы ўзро́вень
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)