грунт

1. (глеба) Bóden m -s, - і Böden, Grund m -(e)s;

адкры́ты грунт с.-г. Fréiland n -(e)s;

2. (першы слой фарбы) Grund m -(e)s, Grúndanstrich m -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

крэ́йдавы Kге́ide-; kге́idehaltig (пра грунт)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Fréiland

n -(e)s адкры́ты грунт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Méeresschlick

m -(e)s і́лісты марскі́ грунт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Úntergrund

m -(e)s, -gründe

1) грунт, падгле́ба

2) палігр. фон, грунт

3) падпо́лле, падпо́льная дзе́йнасць

4) першапрычы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Érdboden

m -s, - i -böden зямля́; гле́ба, грунт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hardpan

[ˈhɑ:rdpæn]

n.

1) цьвёрдая падгле́ба f.

2) цьвёрды грунт, гле́ба

3) найніжэ́йшы ўзро́вень

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Terrain

[tε'rεŋ] і [tε'rε˜:]

n -s, -s

1) мясцо́васць

2) гле́ба, грунт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Mútterboden

m -s

1) раслі́нны слой гру́нта

2) мацяры́нскі грунт, мацяры́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cornerstone

[ˈkɔrnərstoʊn]

n.

1) наро́жны ка́мень

2) Figur. фунда́мэнт -у, падму́рак -ку, грунт -у m., асно́ва f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)