става́ць, стае; безас. незак. чаго.

1. Хапаць чаго‑н. для каго‑, чаго‑н. [Пан жываглот] Сам не сеяў, не араў, Ледзь нагой пераступаў, А ўсяго яму ставала — Хлеба, солі, круп і сала. А. Александровіч. Без елкі на Новы год несвяточна, вядома, і добра, што ў Беларусі елак на ўсіх стае. Лось. У новую экспедыцыю .. выбрацца не ўдалося, — не ставала сродкаў. Самуйлёнак. Кніг не ставала, беларускія трапляліся мала калі, знаёміцца з імі можна было хіба што назіркам. Лужанін.

2. Мець магчымасці, сілы, здольнасці рабіць што‑н. Асвоіў Сяргей Кірылавіч спецыяльнасць мадэльшчыка. Рукі ж дужыя, працавітыя. І чарцяжы чытаць сваёй галавы ставала. Мыслівец. Нясу табе і радасці і болі, — Тут смеласці і шчырасці стае. Матуля, не цураўся я ніколі Ні мовы, ні гісторыі твае. Тармола. Любе хацелася нешта сказаць, усёй істотай імкнулася яна перарваць маўчанку, але быццам не ставала рашучасці. Мурашка. — А, — махнуў рукою малады цясляр, — няхай вучыцца той, у каго свайго розуму не стае. Якімовіч.

•••

Клёпкі ў галаве не стае — тое, што і клёпкі ў галаве не хапае (гл. хапаць).

Як (колькі) моцы стае — з усяе сілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хадо́к, хадака, м.

1. Той, хто ходзіць пехатой. І здаровае, крамянае надвор’е, і яркія цёплыя фарбы маглі б толькі радаваць і бадзёрыць нашых хадакоў. Якімовіч. // Асоба, якая паводле службовага або спартыўнага абавязку павінна многа хадзіць. Першы ішоў ляснік. За ім лёгкім крокам натрэніраванага хадака нячутна ступаў незнаёмец. Паўлаў. — Э, гэта недалёка! — быццам узрадаваўся стары. — Добры хадок да ночы дайшоў бы. Шамякін. // Разм. Той, хто пастаянна ходзіць па якіх‑н. справах. «Вось табе і хадок па судах», — успомніўшы тое, што сёння днём чуў пра Асмалоўскага, падумаў Сяргей з цеплынёй у душы. Сіўцоў.

2. Выбарная асоба, пасланая куды‑н. з даручэннем, хадайніцтвам. Вы ведаеце здарэнні, калі цар задавольвае просьбы. [Лабановіч:] — Але ці ведаеце вы такія здарэнні, калі цары высылалі хадакоў ад сялян у Сібір? А такія здарэнні былі. Колас. — Мяне сяляне паслалі да Леніна хадаком, з наказам, каб бальшавікі бралі ўладу. Гурскі.

•••

Не хадок куды — пра таго, хто больш не пойдзе, не хоча хадзіць. — Не, Ёсіп, з табою больш, я не хадок. Іду ў калгас угнаенні вазіць, — з нейкай асабліва вясёлай незалежнасцю паведаміў Макар. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

up2 [ʌp] adv.

1. наве́рх, уго́ру, уве́рх;

fly up узлята́ць;

Lift your head up. Узнімі галаву;

The temperature has gone up. Тэмпература паднялася;

Let’s sail up the river. Давай паплывём уверх па рацэ;

Hands up! Рукі ўверх!

2. наве́рсе, угары́;

We live up on the hill. Мы жывём на ўзгорку;

The planе is up. Самалёт узняўся;

The sun is up. Сонца ўзышло;

The river is up. Узровень вады ў рацэ падняўся.

3. (азначае набліжэнне);

He came up. Ён падышоў;

A car drove up. Пад’ехала машына.

4. (паказвае на заканчэнне тэрміну, завяршэнне, вынік);

eat up з’е́сці;

stand up уста́ць

it’s up to you to decide табе́ (вы)раша́ць;

time is up час ско́нчыўся;

up and about, up and doing на нага́х (пасля хваробы);

up to now да цяпе́рашняга ча́су;

what’s up? што зда́рылася?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

żeby

1. каб;

przyszedł, żeby nam pomóc — ён прыйшоў, каб нам дапамагчы;

2. калі б; каб;

żeby to było prawdą! — калі б гэта было праўдай!;

3. толькі б; каб;

żeby mi tu zaraz był porządek! — каб мне зараз жа тут быў парадак!;

żeby nie wiem co — што б ні;

~ś nie wiem co mówił, nikt ci nie uwierzy — што б ты ні казаў, ніхто табе не паверыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

памылі́цца

1. sich rren (у кім-н., чым-н. in D);

ты памыля́ешся du irrst dich;

я магу́ памылі́цца ich kann mich rren;

я памылі́ўся ў ну́мары кватэ́ры ich hbe mich in der Whnungsnummer ge¦rrt;

2. (прыняць аднаго чалавека за другога) sich in der Persn rren; sich täuschen (у кім-н., чым-н. in D; у дачыненні да каго-н., чаго-н. über A);

няўжо́ я памылі́ўся ў табе́? hbe ich mich wrklich in dir getäuscht?; inen Fhler mchen, sich vershen* [vertn*разм.] (пры чым-н. bei D);

я памылі́ўся пры падлі́ку ich habe mich verzählt [verrchnet];

я памылі́ўся ў гэтым пу́нкце in diesem Punkt hbe ich mich gerrt;

памылі́цца ў вазе́ sich mit dem Gewcht vertn*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

до́бра прысл.

1. gut; schön;

ве́льмі до́бра sehr gut; usgezeichnet (выдатна); vrtrefflich (цудоўна);

до́бра ска́зана gut gesgt [usgedrückt];

до́бра адгука́цца аб кім-н., чым-н. sich lbend über j-n, über etw. (A) äußern;

2. безас. у знач. вык мне до́бра ich fühle mich wohl; es geht mir gut;

3. (выказванне згоды) до́бра, што вы прыйшлі́ es ist nett von Ihnen, dass Sie gekmmen sind; gut, dass Sie gekmmen sind;

4. gut!, schön!, inverstanden! (вокліч);

до́бра, до́бра! (з нецярплівасцю) schon gut!;

ве́льмі до́бра! (з ухвалай) sehr gut! recht so!, usgezeichnet!;

вось до́бра! (радасна) das ist ja toll [wnderbar]!, ach, wie schön!, das ist aber schön;

до́бра табе́ каза́ць du hast gut rden;

до́бра рабі́, і до́бра бу́дзе gut Gruß, gte ntwort

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Gescht

I

n

1) -(e)s, -er твар; аблі́чча

~er schniden* — рабі́ць грыма́сы, крыўля́цца

das steht dir (nicht) zu ~ — гэ́та табе́ (не) ідзе́ да тва́ру [(не)пасу́е]

er ist sinem Vter wie aus dem ~ geschntten — ён вы́літы ба́цька

das ~ whren — захо́ўваць прэстдж

2) -(e)s зрок

etw., j-n zu ~ bekmmen* — уба́чыць што-н., каго́-н.

etw. ins ~ fssen — звярну́ць ува́гу на што-н.

zu ~ kmmen* — папада́цца на во́чы

II

n -(e)s, -e пры́від, здань

~e hben — мець пры́віды, галюцыні́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кото́рый мест.

1. (вопросительное) які́; като́ры (только при вопросе: какой по порядку);

кото́рое я́блоко вам бо́льше нра́вится? які́ я́блык вам больш падаба́ецца?;

кото́рый раз вы э́то де́лаете? като́ры раз вы гэ́та ро́біце?;

2. (относительное) які́; (только в качестве подлежащего) што;

не по́мню, в кото́ром до́ме он живёт не по́мню, у які́м до́ме ён жыве́;

стол, на кото́ром лежи́т кни́га стол, на які́м ляжы́ць кні́га;

челове́к, кото́рый приходи́л вчера́ чалаве́к, які́ (што) прыхо́дзіў учо́ра;

3. (неопределённое) като́ры;

я кото́рый раз тебе́ говорю́, а ты всё забыва́ешь я като́ры раз табе́ кажу́, а ты ўсё забыва́ешся;

кото́рый час? като́рая гадзі́на?, ко́лькі ча́су?

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сольI хим., перен. соль, род. со́лі ж.;

столо́вая соль стало́вая соль;

англи́йская соль англі́йская соль;

бертоле́това соль бертале́тавая соль;

соль земли́ соль зямлі́;

вся соль в том, что… уся́ соль у тым, што…;

сы́пать соль на ра́ны сы́паць соль на ра́ны;

встреча́ть хле́бом-со́лью сустрака́ць (віта́ць) хле́бам-со́ллю;

пуд со́ли съесть пуд со́лі з’е́сці;

соль тебе́ в глаза́! (от дурного глаза) соль табе́ ў во́чы!;

атти́ческая соль аты́чная соль, дасці́пны жарт;

хлеб-со́ль хлеб-со́ль;

води́ть хлеб-со́ль (с кем) зна́цца (з кім);

забы́ть (чью) хлеб-со́ль забы́ць (чыю) хлеб-со́ль, не по́мніць зро́бленай ла́скі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зда́цца

I сов.

1. в разн. знач. сда́ться; (о побеждённом городе, крепости и т.п. — ещё) пасть;

гарнізо́н зда́ўся — гарнизо́н сда́лся;

крэ́пасць здала́ся — кре́пость сдала́сь (па́ла);

шахматы́ст зда́ўся — шахмати́ст сда́лся;

з. пе́рад ця́жкасцямі — сда́ться пе́ред тру́дностями;

2. ослабе́ть; сдать;

за апо́шні год ён зусі́м зда́ўся — за после́дний год он совсе́м ослабе́л (сдал);

з. на лі́тасць перамо́жцы — сда́ться на ми́лость победи́теля

II сов., безл. почу́диться, причу́диться; помере́щиться, показа́ться; приви́деться, пригре́зиться

III сов., разг. пона́добиться;

нашто́ я табе́ зда́ўся? — заче́м я тебе́ пона́добился?

IV сов., разг. положи́ться, понаде́яться;

я на яго́ зда́ўся, а ён падвёў — я на него́ положи́лся (понаде́ялся), а он подвёл

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)