фурма́нства, ‑а, н.

Занятак, прафесія фурмана. У Вялікім княстве Літоўскім татарам прадастаўлены былі ўсе грамадзянскія правы і свабода веравызнання. Яны выкарыстоўваліся для воінскай службы, займаліся агародніцтвам, садаводствам і фурманствам. Жураўскі. Афіцыйна ва ўправе.. [Антон] атрымаў дакумент на сваё фурманства і карыстаўся ім спрытна. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрэстама́тыя, ‑і, ж.

Вучэбны дапаможнік, які ўяўляе сабою зборнік выбраных твораў або ўрыўкаў з іх. [Турсевіч:] — Ты ведаеш [Андрэй] апавяданне са школьнай хрэстаматыі, як хлопчык раскрываў пупышкі, бутоны кветак, каб яны хутчэй зацвілі на клумбе. Колас. Трое [вучняў], трохі збіваючыся, заглядаючы ў хрэстаматыю, нараспеў дэкламуюць. Навуменка.

[Грэч. chrēstomátheia ад chrēstós — карысны і manthánō — вывучаю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалудзі́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Які мае струны, каросту, сып на скуры; паршывы (у 1 знач.). Шалудзівае кацяня. □ Дробненька трусіць пара худых, шалудзівых конікаў. Сяргейчык.

2. перан. Нікчэмны, агідны. Няўжо яны [хлопцы] будуць цярпліва Маўчаць, тая, Глядзець, як барон шалудзівы Наш край вынішчае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stow

[stoʊ]

v.t.

1) грузі́ць, нагружа́ць

to stow a ship — грузі́ць вадапла́ў

2) шчы́льна пакава́ць; запаўня́ць

They stowed the little cabin with supplies for the trip — Малу́ю кабі́ну яны́ запо́ўнілі запа́самі для падаро́жжа

- stow away

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

АРГАНАТЭРАПІ́Я,

лячэнне прэпаратамі, атрыманымі з залоз унутранай сакрэцыі або інш. органаў і тканак жывёл. Часцей мае замяшчальны характар — уводзяцца рэчывы, якіх не хапае ў арганізме хворага і якія выпрацоўваюцца або назапашваюцца ў адпаведных органах. Да арганатэрапіі належыць і перасадка органаў (касцявы мозг, ныркі, печань, сэрца), калі яны не выконваюць сваіх функцый (гл. Трансплантацыя). Да арганапрэпаратаў адносяцца прэпараты гіпофіза (пітуітрын, пралактын, АКТГ), шчытападобнай залозы (тырэаідзін), парашчытападобных залозаў (паратгармон), падстраўнікавай залозы (інсулін, ліпакаін), кары паднырачнікаў (картызон), вілачкавай залозы (тымазін), жаночых (фалікулін, сінестрол, прагестэрон) і мужчынскіх (метыландрастэндыёл) палавых органаў. Прэпараты ўводзяцца ўнутрымышачна або ўнутрывенна. Выцяжка з селязёнкі (спленін) стымулюе імунітэт. Пры нізкай страўнікавай сакрэцыі ў хворых на гастрыт, пры язвавай хваробе як замяшчальны выкарыстоўваюць страўнікавы сок сабак, свіней (натуральны сок, сугаст). У гематалагічнай практыцы выкарыстоўваецца натуральная кроў, плазма крыві, суспензія эрытрацытаў, трамбацытаў. Яны выконваюць замяшчальную функцыю і стымулююць імунітэт.

Л.Р.Кажарская.

т. 1, с. 460

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

locate [ləʊˈkeɪt] v.

1. вызнача́ць месцазнахо́джанне

2. размяшча́ць;

Where will they locate the new firm? Дзе яны размесцяць новую фірму?;

be located знахо́дзіцца, размяшча́цца;

Our office is located in the centre. Наш офіс знаходзіцца ў цэнтры.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nonetheless [ˌnʌnðəˈles] adv. fml тым не менш, усё ж, нягле́дзячы на;

It was not a difficult task, but they failed nonetheless. Заданне не было такім ужо складаным, але, нягледзячы на гэта, яны не здолелі яго выканаць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

pioneer [ˌpaɪəˈnɪə] n.

1. (in) першаадкрыва́льнік, піяне́р;

They were pioneers in the field of microsurgery. Яны былі першаадкрывальнікамі ў галіне мікрахірургіi.

2. пе́ршы пасяле́нец;

the early pioneers of the Dakota territory пе́ршыя пасяле́нцы на тэрыто́рыі Дако́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

plump2 [plʌmp] v.

1. выко́рмліваць; выгадо́ўваць;

They plump fowls for sale. Яны выкормліваюць птушку на продаж.

2. рабі́ць пу́хлым, акру́глым;

plump up the pillows узбіва́ць паду́шкі

3. таўсце́ць, паўне́ць;

She has plumped out. Яна распаўнела.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

адка́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Чалавек, на якога ўскладаецца адказнасць; які нясе адказнасць за каго‑, што‑н. Адказны рэдактар. Адказны дзяжурны. / у знач. наз. адка́зны, ‑ага, м.; адка́зная, ‑ай, ж. Адказны за вечар. □ І кім жа яны, і чаму ж яны Так бязлітасна перагружаны? Не адказныя, не начальнікі, А пакутнікі-сумяшчальнікі. Крапіва. Адна з.. [жанчын], самая старэйшая ўзростам, Гарпіна, была вызначана адказнай за даенне і размеркаванне малака. Галавач. // Звязаны з разуменнем важнасці чаго‑н., гатоўнасці адказваць за каго‑, што‑н. Адказныя адносіны да справы.

2. Надзвычай важны, значны. Адказная работа. Адказная задача. Адказнае даручэнне. Адказная роля. Адказная пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)