дадзе́ржыць

‘датрымаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дадзе́ржу дадзе́ржым
2-я ас. дадзе́ржыш дадзе́ржыце
3-я ас. дадзе́ржыць дадзе́ржаць
Прошлы час
м. дадзе́ржыў дадзе́ржылі
ж. дадзе́ржыла
н. дадзе́ржыла
Дзеепрыслоўе
прош. час дадзе́ржыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заві́дзець

‘убачыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заві́джу заві́дзім
2-я ас. заві́дзіш заві́дзіце
3-я ас. заві́дзіць заві́дзяць
Прошлы час
м. заві́дзеў заві́дзелі
ж. заві́дзела
н. заві́дзела
Дзеепрыслоўе
прош. час заві́дзеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зына́кшыць

‘перайначыць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зына́кшу зына́кшым
2-я ас. зына́кшыш зына́кшыце
3-я ас. зына́кшыць зына́кшаць
Прошлы час
м. зына́кшыў зына́кшылі
ж. зына́кшыла
н. зына́кшыла
Дзеепрыслоўе
прош. час зына́кшыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спры́крыць

‘зрабіць каго-небудзь, што-небудзь прыкрым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. спры́кру спры́крым
2-я ас. спры́крыш спры́крыце
3-я ас. спры́крыць спры́краць
Прошлы час
м. спры́крыў спры́крылі
ж. спры́крыла
н. спры́крыла
Дзеепрыслоўе
прош. час спры́крыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

удзе́ржыць

‘утрымаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзе́ржу удзе́ржым
2-я ас. удзе́ржыш удзе́ржыце
3-я ас. удзе́ржыць удзе́ржаць
Прошлы час
м. удзе́ржыў удзе́ржылі
ж. удзе́ржыла
н. удзе́ржыла
Дзеепрыслоўе
прош. час удзе́ржыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ускрыні́чыць

‘прымусіць што-небудзь біць, як крыніца (слова ўскрынічыць кроў)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ускрыні́чыць ускрыні́чаць
Прошлы час
м. ускрыні́чыў ускрыні́чылі
ж. ускрыні́чыла
н. ускрыні́чыла
Дзеепрыслоўе
прош. час ускрыні́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выступа́ющий

1. прич. які́ (што) выступа́е, які́ (што) вытырка́ецца; які́ (што) выхо́дзіць; см. выступа́ть;

2. в знач. сущ. (оратор, тот, кто публично выступает где-л.) выступо́вец, -по́ўца м., прамо́ўца, -цы м., выступа́льнік, -ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злодзей, раскрадальнік; зладзюга (разм. пагард.); тарбахват (разм.) / што крадзе з узломам: узломшчык / што крадзе з кішэні: кішэншчык / што крадзе коней: канакрад / што крадзе ў лесе: парубшчык

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

затулі́цца сов., разг.

1. закры́ться;

з. ад ве́тру — закры́ться от ве́тра;

2. (за каго, што, у што) спря́таться; укры́ться (за кого, что);

з. за дрэ́ва — спря́таться за де́рево

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыхіну́ць сов.

1. (каго, што да каго, чаго) прижа́ть (кого, что к кому, чему); (што да чаго) прислони́ть (что к чему);

2. (накрыть) прикры́ть;

п. ко́ўдрай — прикры́ть одея́лом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)