вытруча́ць

‘труціць, атручваць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. вытруча́ю вытруча́ем
2-я ас. вытруча́еш вытруча́еце
3-я ас. вытруча́е вытруча́юць
Прошлы час
м. вытруча́ў вытруча́лі
ж. вытруча́ла
н. вытруча́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час вытруча́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)