вытруча́ць
‘труціць, атручваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
вытруча́ю | вытруча́ем | |
вытруча́еш | вытруча́еце | |
вытруча́е | вытруча́юць | |
Прошлы час | ||
вытруча́ў | вытруча́лі | |
вытруча́ла | ||
вытруча́ла | ||
Дзеепрыслоўе | ||
вытруча́ючы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)