вытруча́ць
‘труціць, атручваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вытруча́ю | вытруча́ем | |
| вытруча́еш | вытруча́еце | |
| вытруча́е | вытруча́юць | |
| Прошлы час | ||
| вытруча́ў | вытруча́лі | |
| вытруча́ла | ||
| вытруча́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| вытруча́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)